Alweer voor de derde jaar op een rij zie je een weekend lang niet de Nederlandse driekleur maar de Britse Union Jack in de straten van Zandvoort. Van 5 tot 7 juli was het British Festival in Zandvoort en het British Race Festival op het circuit van Zandvoort.
Het weer is echt Brits: het zonnetje komt door de wolken, maar regen is op komst. Tja, eigenlijk verschilt het Britse weer weinig met het typische Nederlandse weer. We zijn het dus gewend en laten ons er niet door tegen houden, dit weekend gaan we naar zee. Geen witte kliffen of plezierpier, maar wel het British Festival in Zandvoort.
We kunnen Brits shoppen aan de kraampjes (wat een leuke Shaun the Sheep spulletjes!) en in de winkelstraat van de stad. Daar hebben verschillende winkeliers een actie met Britse merken of Brits gerelateerde producten. Ook de horeca doet mee, je kunt gaan voor een full English Breakfast, Afternoon tea of Fish and Chips. Wij houden het gewoon bij een thee deze ochtend.
Bij de mini Eye (een reuzenrad die niet aan de Theems, maar aan zee staat) stappen we op de rode dubbeldekker naar het circuit van Zandvoort. Het British Race Festival wordt daar namelijk gehouden. Dat betekend prachtige auto’s die bekeken mogen worden, maar ook de strijd met elkaar aan gaan.
We kijken onze ogen uit. De (meestal) mannen zijn volop aan het klussen aan hun wagens die straks de baan op moeten. Nog mooier, nog sneller en nog betrouwbaarder, zij krijgen het voor elkaar. Vanuit alle kanten hoor ik allerlei Britse accenten, het is duidelijk dat niet alleen de auto’s van Britse komaf zijn.
De leeftijden van de auto’s verschillen enorm, we zien nieuwe MINI’s en Jaguar’s, maar ook vooroorlogse wagens. Sommige wagens zijn gewoon mooi om naar te kijken, andere duidelijk om mee te racen.
We nemen even pauze van de auto’s en gaan terug naar het centrum, waar we genieten van een lunch en sportief gaan doen. Nou ja, andere sportief zien doen. Want wist je dat badminton Brits was? In Zandvoort wel, dus we zien mensen in het zweet werken om die shuttle over het net te krijgen. Daarna gaan we naar snelle honden kijken. Want dat hondenracen typisch Engels is zal niemand verbazen. Op het strand doen ze allemaal hun best om zo snel mogelijk de ‘haas’ te vangen. De regen die inmiddels valt deert ze niet.
Ons wel, dus wij gaan snel terug naar het British Race Festival waar we droog op de tribune kunnen zitten. De dag eindigen we met een knal. Letterlijk, want tijdens de Mini race knallen er een aantal auto’s op elkaar. Zonde van de auto’s en voor de organisatoren reden om de race stop te zetten. De regen en olie op de baan zorgt ervoor dat het te gevaarlijk is om door te gaan met racen. Helaas, maar safety first…