Bath wandelroute: dwars door de UNESCO Werelderfgoed stad

De enige Britse bestemming waarbij de gehele stad is gemarkeerd als UNESCO Werelderfgoed is Bath. Uit de naam kun je al veel herleiden; Vroeger kwamen de Romeinen al om te badderen in Bath. En heden ten dage kun jij dat ook, dat verdien je wel als de Bath wandelroute hebt gelopen.

Maar Bath is zo veel meer dan alleen zijn baden. Wellicht herken je wel verschillende punten uit de Netflix serie Bridgerton, dat voor een groot gedeelte in Bath is opgenomen. Het is ook de stad van Jane Austen, er is zelfs een museum over haar die je kan bezoeken. Genoeg te zien, dus trek je wandelschoenen aan en ga met ons mee op pad.

De Bath wandelroute

We volgen deze route van ongeveer 4,5km:

Klik hier als de kaart van de Bath wandelroute niet zichtbaar is.

1. Bath Abbey

2. Roman Baths

De enige hete bronnen van Groot-Brittannië zijn hier. Het museum is zeker een bezoek waard, met moderne audiovisuele interactieve displays, en je kunt rondlopen door de originele Romeinse baden. De beelden op de galerij bovenaan zijn Victoriaans, maar het bad zelf is origineel. Het sanitair hier is 2000 jaar oud en werkt nog steeds.

In de bloeiperiode van Bath in de 18e eeuw was dit een hectische plek vol badgasten. De lexicograaf Dr. Johnson veroordeelde de praktijk van gemengd openbaar baden en noemde het “een voorbeeld van barbaarsheid die in geen enkel deel van de wereld kan worden geëvenaard”.

De openbare toegang tot de baden stopte in 1978 als gevolg van een gezondheidsrisico. Dankzij het nieuwe Thermae Bath Spa kun je opnieuw baden in de thermale wateren op slechts een steenworp afstand van de oorspronkelijke Romeinse locatie. Een goed idee voor na de Bath wandelroute?

3. Pump Room

De Pump Room werd in 1706 gebouwd als een soort rendez-vous voor de zieken. De artsen van Bath specialiseerden zich in bepaalde ziekten – die van de rijken. Breng vijf minuten door in de Pump Room, luister naar de live salonmuziek en ‘geniet’ van een kopje water dat uit de bron is opgepompt. Ze verkopen het aan de andere kant van de Pump Room vanaf een klein aanrecht voor 45 pence. Denk aan Vichy bronwater, met een vleugje verse grasstekken en een nasmaak van vlierbloesem. Nou, het smaakt niks daarvan. Het is gemeen vies.

4. Cross Bath

Het kleine Cross Bath is nu in handen van het grotere Thermae Bath Spa, waardoor je er vandaag de dag nog steeds kan badderen.
De grotere spa zit net om de hoek, maar wij duiken niet het water in, wij lopen deze stadswandeling eerst uit. Want Bath heeft zoveel meer te bieden dan zijn baden.

5. Seven Dials

Vroeger was dit een tuincentrum met potplanten. Nu is het een modern complex, vrij smaakvol ontworpen in de Georgische stijl, alle winkels en kantoren staan vol potplanten. Ze zullen zich er thuis voelen.

6. Saw Close

In Theatre Royal zijn regelmatig toneelstukken, opera’s en musicals. Het staat bekend als een van de beste plekken buiten het Londense West End. Je kunt ook genieten op het terras, een leuke plek om te zitten en te genieten van een drankje.

De Garrick’s Head pub was ooit het huis van Beau Nash, de ongekroonde koning van Bath uit de 18e eeuw. Later verhuisde hij naar om de hoek, wat nu restaurant Strada is.

7. Queens Square

De obelisk op het plein eert het bezoek in 1738 van Frederick Prince of Wales. Het werd ontworpen door John Wood, gefinancierd door Beau Nash, de steen geschonken door Ralph Allen. De bovenkant is beschadigd door de bliksem in de jaren 1800.

8. Jane Austen Centre

Jane Austen is zeer verbonden met Bath. Ze bracht twee lange bezoeken aan Bath aan het einde van de achttiende eeuw, en van 1801 tot 1806 was Bath haar thuis. De stad biedt ook de achtergrond voor twee van haar romans, Northanger Abbey en Persuasion, en komt voor in andere romans en in de brievenverzameling aan haar zus, Cassandra. Daardoor is er een museum aan de schrijfster geweid. Het Jane Austen Centre (Gay Street 40) gaat over Jane’s tijd in Bath en de invloed van deze prachtige stad op haar boeken, personages en privéleven.

9. The Royal Crescent

The Royal Crescent is een opvallend rijtje huizen, gebouwd tussen 1767 en 1775 en ontworpen door John Wood the Younger. Deze dertig monumentale terrashuizen staan in een halve cirkel en hebben een prachtig uitzicht op Royal Victoria Park.

Tegenwoordig is The Royal Crescent de thuisbasis van het vijfsterrenhotel The Royal Crescent Hotel & Spa, een luxe oase van elegantie en rust, een museum over het Georgische leven bij No. 1 Royal Crescent en privéwoningen (wij sparen nog even door).

Een opvallend detail is de gele deur van nummer 22. Dat heeft bewoonster
Miss Annabel Wellesley-Colley in de jaren zeventig veel moeite gekost. Toen ze hem had geschilderd kreeg ze twee keer het Bath City Council achter zich aan. Ze verdedigde zichzelf blijkbaar goed, want de rechter gaf haar gelijk en de deur mocht geel blijven.

10. Circus

En dan gaan we nu naar het circus! Verwacht geen olifanten of rare capriolen (of je moet jezelf willen uitleven), maar een prachtige rotonde.
Het is een ontwerp van architect John Wood, the Elder en de bouw begon in 1754. Helaas stierf John Wood na drie maanden, maar zijn zoon (John Wood the Younger) nam het stokje over. In 1768 was dit toppunt van Georgische architectuur klaar.

Het Circus bestaat uit drie gebogen segmenten van monumentale herenhuizen, die een cirkel vormen met drie ingangen. Vanuit de lucht gezien vormt het Circus samen met Queen Square en de aangrenzende Gay Street een sleutelvorm, een maçonsymbool dat lijkt op veel van Woods gebouwen. Daarnaast was Stonehenge ook een inspiratiebron voor John Wood.

Vergeet niet te genieten van de details in het metselwerk. Er zijn veel emblemen te ontdekken (slangen, eikels en nautische symbolen). Maar kijk ook eens naar wie in of uit de huizen stapt. Je kunt begrijpen dat zo´n mooie plek, de locatie van de bekenden (en rijken) is. De kunstenaar Thomas Gainsborough woonde op nummer 17, tussen 1759 en 1774, en gebruikte het huis als zijn portretstudio. Meer recentelijk woonde Hollywood-acteur Nicholas Cage ook in The Circus.

11. Assembly Rooms / Fashion museum

Ook de Assembly Rooms (in 1772 gebouwd) zijn van John Wood the Younger zijn hand. Ze werden al snel de plaats voor entertainment; thee drinken, kaartspelen en countrydansen waren iets waar de jongeren van genoten. Tegenwoordig zit er een vergaderzaal in en kun je het gebouw bezoeken wanneer het niet in gebruik is.

Daarnaast is het Fashion museum erin gevestigd, waarin zo´n 400 jaar mode is ondergebracht. Van de ouderwetse schoenen met plateauzolen en wijd uitlopende broeken, tot moderne, alledaagse stijlen zoals plateauschoenen en uitlopende broeken ;).

12. Bartlett Street

De Bath wandelroute brengt je nu in Bartlett Street. Dit is het antiekgedeelte van Bath, met tientallen winkels en kraampjes waar alles wordt verkocht, van fijne filigraan juwelen tot antiek meubilair tot oude stationsborden.

13. Broad straat

Ja je loopt goed. Dit is geen Britse humor, maar de naam komt van de brede weefgetouwen die in de Middeleeuwen de kleren weefde die de monniken hier heen brachten.

Hier is ook het Bath Postal Museum, ter nagedachtenis aan ’s werelds eerste gestempelde brief op 2 mei 1840 hier in Bath.

14. The Podium

Aan de voet van de heuvel staat The Podium, dat eigenlijk geen podium is, maar een modern winkelcentrum dat is ontworpen met een Georgische uitstraling.

15. Pulteney Bridge

De wereldberoemde brug, met de hoefijzervormige stuw aan zijn voeten, valt niet echt op tijdens deze wandeling. Maar voor je het doorhebt ben je er al overheen gelopen. De brug heeft, als één van de drie op de hele wereld, winkels aan beide zijden. De brug is ontworpen door Robert Adam. Later in deze Bath wandeling kun je nog duidelijk zien dat het een brug is, nu steken we hem eerst over.

16. Great Pulteney Street

Met meer dan 300 meter lang en 30 meter breed is Great Pulteney Street de breedste en grootste doorgang in Bath met aan beide kanten prachtige Georgische panden. Deze prachtige straat, voltooid in 1789, werd gebouwd in opdracht van Sir William Pulteney en ontworpen door de Georgische architect Thomas Baldwin.

Het is één van de langste straten, maar herbergt ook de kortste straat van de stad. De zijstraat Sunderland Street, heeft slechts één adres!

17. Holburne Museum en Sydney Gardens

Aan het einde van de straat staat het Holburne Museum met zijn Sydney Gardens. Het monumentale pand is oorspronkelijk ontworpen en gebouwd als een hotel, maar biedt nu een collectie fijne en decoratieve kunst. De tentoongestelde werken zijn zeer divers. Van Nederlandse werken uit de Gouden Eeuw tot een indrukwekkende voormalige balzaal waar het zilver en porselein klaarligt als voor een banket.

De Sydney Gardens is het oudste park van de stad en ligt achter het Holburne Museum. Het was aangelegd door de architect Harcourt Masters in 1795. Aan het einde van de achttiende en in de negentiende eeuw was het een populaire plek om te zien en gezien te worden voor de modieuze bezoekers van Bath.

Sydney Gardens werd vaak bezocht door leden van de koninklijke familie en, natuurlijk, de beroemde auteur Jane Austen die direct tegenover op Sydney Place 4 woonde. Het openbare ontbijt was slechts een van de vele attracties die de tuinen te bieden hadden, naast vuurwerkshows en concerten.

Na deze prachtige tuin keren we in deze Bath wandelroute weer terug naar het centrum in deze Bath wandeling. Paradeer nogmaals door het statige Great Pulteney Street.

18. Victoria Art Gallery

Wanneer je de Pulteney brug weer oversteekt zie je dit museum wat een collectie van Britse en Europese kunst van de 17e eeuw tot heden huisvest.

De vaste collectie is gratis te bezoeken, voor de tijdelijke tentoonstellingen (die om de paar maanden veranderd) wordt een kleine vergoeding gevraagd.

19. Orange Grove

Orange Grove heeft geen sinaasappels: de naam komt van een bezoek van Willem van Oranje in 1734. Een obelisk staat in de cirkelvormige tuin, die Alkmaar wordt genoemd naar de tweelingstad Bath in Nederland.

Het prachtige gebouw op de hoek is/was het Empire Hotel, nu gerestaureerd en omgebouwd tot restaurant en appartementen. Het heeft drie verschillende lagen die de drie klassen van de samenleving weergeven.

Aan de rivierkant is Parade Gardens, een mooi park om een ​​tijdje door te brengen of om de Pulteney Bridge eens goed te bekijken.

20. Sally Lunn

Het laatste punt op de Bath wandelroute is tearoom Sally Lunn. Was er echt een Sally Lunn? Vermoedelijk was ze een Franse vluchteling die hier in de jaren 1680 een broodje uitvond, zegt de legende. Franse vrouwen hebben echter namen als Monique en Nicole, niet ‘Sally’ of ‘Lunn’. Waarschijnlijk is de naam van Bath’s beroemdste voedselitem gewoon een rijmend jargon voor ‘bun’ of komt het uit het Frans voor ‘sun-moon’. Hoe dan ook, bekijk hier het museumpje en eet een heerlijk broodje.

Het einde van de Bath wandelroute

Wat een prachtige stad is Bath hé? Echt een stad om verliefd op te worden en de Bath wandelroute gewoon nog een keer te lopen!
Oké, misschien is dat iets te heftig en kun je beter even gaat badderen in Bath.

Wil je meer informatie over Bath? Bekijk onze Bath pagina of ga naar de website van Visit Bath .