Hoogtepunten van Kent: een 3-daagse roadtrip door Zuidoost Engeland

We hebben er net een trip naar East Sussex opzitten, maar zijn nog niet klaar met Zuidoost Engeland, we plakken er nog drie dagen Kent aan vast. En wat doe je dan in die korte tijd? Nou de hoogtepunten van Kent bezoeken natuurlijk. Want dit graafschap is ons dan niet helemaal vreemd, maar het is eigenlijk wel vreemd dat we een aantal hoogtepunten nog niet (goed) bezocht hebben. Tijd om daar verandering in te brengen.

We verlaten tegen de avond Eastbourne en omgeving om richting Canterbury te gaan, vanuit daar verkennen we de komende dagen Kent met de highlights. Onderweg komen we langs Bodiam Castle, wat helaas al gesloten is, maar dat betekent niet dat we deze avond niets meer van Kent zien…

Tenterden

We moeten nog eten en hebben daarvoor een stop in Tenterden ingepland. Dit was in de 13^e eeuw een belangrijk centrum voor de wolhandel en heeft nog steeds veel van zijn historische charme behouden. We hebben geluk dat de kerk nog open is. Waarschijnlijk voor een evenement later die avond, maar we zijn welkom om rond te kijken. St Mildred’s Church is een middeleeuwse kerk waarvan het grootste gedeelte uit de 13^e en 14^e eeuw komt.

Na ons bezoek aan de kerk lopen we de hoofdstraat verder door en genieten van de prachtige panden die hier staan. Victoriaans en Georgiaanse gebouwen wisselen elkaar af. Het is al schemerig, en onze magen beginnen dan ook al een beetje te knorren. Tijd om een restaurant binnen te gaan. Wij kiezen voor The Woolpack, zonder daar spijt van te krijgen. Waarna we doorrijden naar ons hotel: Holiday Inn Express Canterbury .

Dag 1: Chatham & Rochester

In de ochtend rijden we richting Londen, maar voordat we de Medway oversteken zijn we al op plaats van bestemming. Aan deze rivier ligt namelijk Chatham, dat een rijke geschiedenis heeft. Het is hier dat in 1667 Michiel de Ruyter een verrassingsaanval uitvoerde. Deze gebeurtenis, bekend als de Tocht naar Chatham, was een grote nederlaag voor de Engelse marine. Wij gaan echter een positievere geschiedenis van de Britse scheepsvaart bekijken.

The Historic Dockyard Chatham

Aan de Medway ligt namelijk The Historic Dockyard Chatham , een ideaal museum voor het wisselende weer wat we deze trip hebben. Er zijn diverse gebouwen te bezoeken, maar ook historische schepen.

De scheepswerf waar het museum nu is gevestigd is opgericht in de 16e eeuw tijdens het bewind van Henry VIII. Het was de tijd waarin de Britse marine steeds belangrijker werd voor de verdediging van het land en de uitbreiding van het Britse Rijk. Er zijn belangrijke schepen gebouwd en gerepareerd. In 1984 sloot de werf, waarna een gedeelte veranderde in dit museum.

Schepen

Het is droog, dus we beginnen buiten bij de schepen. We hadden geluk dat we gelijk bij een tour door HMS Ocelot, de Koude Oorlog onderzeeër, konden aansluiten. Gedurende de dag zijn er meerdere tours, waarvoor je je bij binnenkomst van het museum kan inschrijven.

HMS Ocelot

De HMS Ocelot is een onderzeeër uit 1962, waardoor hij een belangrijke rol speelde tijdens de Koude Oorlog. Wat de boot allemaal heeft meegemaakt is nog staatsgeheim, wat het natuurlijk extra spannend maakt. We hebben blijkbaar een korte tour geboekt, waardoor we best snel door de krappe onderzeeër gaan. Gelukkig wordt ons goed vertelt hoe we door de ronde doorgangen moeten gaan. Helaas hoort bij de uitleg geen rugzak….met wat kruipen kom ik de hele onderzeeër veilig door. En dan te bedenken dat mannen hier maanden lang in onder het wateroppervlak leefden… Ons ticket is een jaar geldig, dus mochten we nog een keer komen, vragen we om de lange tour. Want het is indrukwekkend om te zien.

HMS Gannet

Naast de onderzeeër ligt een Victoriaans stoomschip, de HMS Gannet. Dit indrukwekkende schip is aan de Medway in Sheerness gebouwd in 1878. Alhoewel het een stoomschip is (al zijn er nu de motoren uit), heeft het ook nog zeilen om mee te varen. Ze heeft dienst gedaan in de Stille Zuidzee, de Middellandse Zee en de Rode Zee om te patrouilleren en beschermen. Later was het nog een opleidingsschip voor de marine. Nu leren wij er ook, maar nu over het leven aan boord en hoe dit schip is gebruikt.

HMS Cavalier

Er is nog een derde boot, een destroyer uit de Tweede Wereldoorlog, de HMS Cavalier. Het schip uit 1944 dient nu als gedenkteken voor de 142 torpedobootjagers van de Royal Navy die tijdens de Tweede Wereldoorlog tot zinken zijn gebracht en de meer dan 11.000 mannen die daarbij omkwamen. Helaas kunnen we deze boot vandaag niet bezoeken.

Filmopnames

De HMS Cavalier is namelijk gesloten vanwege filmopnames. Natuurlijk vraag ik aan iemand van de filmcrew voor welke film, maar dit mocht hij niet vertellen. Het enige wat ik te weten ben gekomen is dat het over het einde van de Tweede Wereldoorlog gaat. De filmopnames zijn pas begonnen en het duurt dan ook nog wel meer dan een jaar voordat de film uit gaat komen. Wij zijn benieuwd naar de film en hoe het er uit gaat zien.

De Historic Dockyard Chatham wordt vaker gebruikt voor filmopnames, zo wordt Call the Midwife hier opgenomen. Er zijn zelfs speciale tours in het museum over deze tv-serie. Zo kom je op de diverse filmlocaties op het terrein.

Musea

Wij slaan deze echter over, het is tijd voor de musea van The Historic Dockyard Chatham.

The Ropery

We beginnen bij The Ropery. In Chatham wordt al zo’n 400 jaar scheepstouwen gemaakt. We lopen eerst door het museum, waar we meer over deze geschiedenis en de verschillende touwen leren. Hierna stappen we het trappetje op naar de touwmakerij. We verbazen ons over de lengte van de ruimte, ruim 335 meter lang. Natuurlijk moeten we tot het einde lopen. De schoolkinderen die iets later binnen stappen, slaan alweer af naar buiten na zo’n 100 meter. Er worden hier nog dagelijks touwen gemaakt, maar ook zonder activiteit is het duidelijk hoe het werkt en hoe indrukwekkend het is.

Aan de overkant van de steeg is nog een touwmakerij, maar dan een moderne. Na het grootse Victoriaanse gebouw, is dit toch maar een beetje saai 😉.  Al zit een schoolklas aandachtig te luisteren in de laatste ruimte, maar zij mogen dan ook hun eigen touw gaan fabriceren.

Steam, Steel & Submarines

In de Victoriaanse tijd veranderde er veel. Met de goede en goedkope manier van het produceren van staal door Sir Henry Bessemer en de steeds beter werkende stoommachines. De British Navy groeide snel, en ook de vraag naar schepen. Chatham Dockyards groeide enorm en werd begin 20^e eeuw zelfs te klein voor de steeds groter wordende oorlogsschepen. In de tentoonstelling Steam, Steel & Submarines leren we echter dat ze snel een oplossing vonden. Van de schepen gingen ze over op onderzeeërs. Zo maakten ze hier onder andere de HMS Ocelot, waar we eerder doorheen zijn gelopen/gekropen.

RNLI Historic Lifeboat Collection

Na de lunch (fish & chips!) is het tijd voor de tentoonstelling over reddingsboten. Royal National Lifeboat Institution (RNLI) is een liefdadigheidsinstelling die zo veel mogelijk levens op zee wil redden. Dit doen ze al 200 jaar. Hun collectie reddingsboten is dan ook indrukwekkend, en een gedeelte staat hier in Chatham opgesteld. We zien de technieken steeds verfijnder worden. Van een boot die door een paard de zee in wordt gesleept tot geavanceerde boten met alles er op en aan. Bij elke boot staat het aantal levens wat het heeft gered, wat de tentoonstelling nog iets indrukwekkender maakt.

3 Slip – The Big Space

Ook de hal er naast is groots. De immense overdekte aanlegplaats is in 1838 gebouwd. Het was toen de grootste houten constructie met overspanning in Europa. In 1904 is er een hoge tussenverdieping geïnstalleerd voor de opslag van scheepsboten. Nu staat er niets, maar hier zien we wel het prachtige cantileveldak. Op de begane vloer staat een verzameling aan voorwerpen en voertuigen uit de collecties van Chatham Historic Dockyard Trust, Royal Engineers Museum, Library and Archive en het Imperial War Museum. Een beetje van alles wat dus, maar zeker interessant.

No. 1 Smithery

Onze laatste stop in The Historic Dockyard Chatham is No. 1 Smithery. Een ruimte voor diverse tentoonstellingen. Ook zijn de restanten van de smederij, die deze plek ooit was, nog te spotten. De tentoonstelling over 200 jaar RNLI is net afgelopen, dus er is nu minder te zien dan normaal. We bezoeken de tentoonstelling met miniaturen en schilderijen. Zo leer ik ook dat schaalmodellen niet voor de lol zijn gebouwd, maar dit waren de ‘bouwtekeningen’ van vroeger. Zo weten we nu nog precies hoe bijvoorbeeld de 18^e eeuwse HMS Victory er uit heeft gezien.

Rochester

We vertrekken om iets voor drieën uit Chatham, niet dat we alles hebben gezien. Maar we willen ook nog graag een bezoek brengen aan Rochester Cathedral. Dit ligt vlak bij het museum, maar sluit al om vier uur. In Rochester is er gelukkig nog genoeg plek vrij op de parkeerplaats in de buurt van de kathedraal, waardoor we weinig kostbare tijd verliezen.

Rochester Cathedral

Rochester Cathedral is het op één na oudste bisdom in Engeland, op die van Canterbury na. De eerste kerk stond hier al in 604, maar de huidige kathedraal is grotendeels gebouwd in de 12e eeuw. Wanneer we binnenkomen herkennen we duidelijk de Normandische stijl. Er zijn echter ook latere toevoegingen in gotische stijl. Dit was ook nodig na maar liefst twee grote branden in de middeleeuwen. De combinatie van de verschillende architecturale stijlen maakt de kerk een bijzondere en mooie verschijning.

Draak

In het schip hangt een grote draak van gouden en zilveren folie. Draco Roffensis, of Rochester Dragon, is geïnspireerd op een tekening uit Textus Roffensis. Dit manuscript, samengesteld in het begin van de jaren 1120, is eigenlijk twee boeken in één. Het bevat een compilatie van vroege Engelse wetten, die teruggaan tot het jaar 600. Daarnaast bevat het een verzameling oorkonden met betrekking tot de Priorij van de Cathedral Priory of St Andrew, Rochester. De draak viert het 900-jarige bestaan van dit manuscript.

The Sanctuary

Via het prachtige orgel lopen we naar de achterkant van de kathedraal. Waar de achterkant van het orgel een indrukwekkende achtergrond van het koor maakt. Hier zien we ook een schildering uit de 13^e eeuw. Nou ja, eigenlijk zien we maar de helft van het origineel, wat de naam Wheel of Furtune heeft gekregen. Het maakt nieuwsgierig naar de andere helft.

Aan de andere kant zien we het Caen-stenen altaar dat in 1873 is ontworpen door Sir Gilbert Scott. Het is een geschenk van Canon Griffith en zijn vrouw en toont het Laatste Avondmaal in hoogreliëf.

Voordat de kathedraal zijn deuren sluit, nemen we nog snel een kijkje in de kloostertuin. Hier zien we duidelijk dat dit ooit een abdij geweest is. Maar met het sluiten van de kloosters, moest ook Rochester er aan geloven en is dit gedeelte vernietigd. We hebben nog net genoeg tijd om de crypte te bezoeken. Het café is al gesloten en wij gaan na een snelle rondgang dan ook maar richting de uitgang.

Rochester Castle

We lopen vanuit de kathedraal richting de kasteelruïne ernaast. We zijn verbaasd als we zien dat deze nog tot zes uur open is. Ondanks de regen kunnen we het dan ook niet laten om nog een bezoekje te brengen aan Rochester Castle .

Want het kasteel, een Normandische keep, is dan wel één van de best bewaarde kastelen in zijn soort, er zit geen dak meer boven. Het geraamte, een 34,5-meter hoge vierkante blok, heeft een groot open gat in het midden. Ondanks het gaas weet een vindingrijke duif toch de ingang te vinden, en de regendruppels worden helemaal niet tegen gehouden. Het bouwwerk ziet er wel indrukwekkend uit, en we hebben dan ook geen spijt als we met audioguide op pad gaan.

Aanval van 1215

De keep is voornamelijk uit 1127, al had het na de aanval van koning John in 1215 wel een opknapbeurt nodig. De koning viel zijn eigen kasteel aan nadat rebellen het hadden overgenomen. De donjon werd bestookt met stenen, maar de grootste schade liep het toen op door mijnwerkers. Zij groeven een gat onder het kasteel om daar 40 varkens in te verbanden. Het vet zorgde voor zoveel hitte dat de houten schutten het begaven en de zuidoostelijke hoek in elkaar storten. Uiteindelijk werden de rebellen uit de noordelijke helft van het kasteel gedwongen door hongersnood.

Het kasteel was ooit de plek waar de bisschop en koning konden komen, een plek van grandeur, maar daar is nu helaas weinig meer van te zien. Het raakte in de late middeleeuwen overbodig als koninklijk bolwerk en in de 17e eeuw in verval. Wat toch best jammer is. Al zorgt de audiotour er toch voor dat het kasteel weer een beetje tot leven komt.

Vanaf de bovenste verdieping genieten we nog even van het uitzicht, wat ondanks de regen ver rijkt. We kijken over de Medway, en aan de andere kant zien we de kathedraal. We zien ook de file op de brug, het is immers een doordeweekse dag en iedereen wil snel naar huis in dit regenachtige weer.

Rochester centrum

Wij blijven echter nog even. Want nu hebben we tijd voor een wandeling door het centrum van Rochester. Er staan een paar prachtige panden in de High Street. Het is er echter rustig, waarschijnlijk door het weer. Een oude telefooncel wordt nu gebruikt als Medway Art Box, vol met legobouwsels. Het staat naast het oude gildehuis, het Guildhall Museum wat daarin is gevestigd is helaas al dicht. Ook het verderop gelegen Eastgate House kunnen we alleen van buiten bewonderen. Nadat we de straat door zijn geslenterd, de winkels gesloten zijn en onze magen beginnen te knorren, vinden we het dan ook tijd om te gaan eten. We sluiten de dag af bij The Quills Restaurant, voordat we weer terug gaan naar ons hotel nabij Canterbury.

Dag 2: Canterbury

We hebben niet voor niets een hotel vlakbij Canterbury gekozen. Het is een ideale uitvalbasis voor de hoogtepunten van Kent, helemaal voor een dagje Canterbury. We rijden al vroeg naar de stad, rijden langs St Dunstan’s Church. Dit was de kerk waar koning Henry II zijn boetedoening begon na de moord op Thomas Becket. We parkeren de auto om de hoek in Station Road West Multi Storey Car Park. Vanuit hier lopen we via de Westgate naar de kathedraal. Want gisteren hebben we de op één na oudste bisdom bezocht, vandaag bezoeken we de oudste.

Canterbury Cathedral

We hebben afgesproken met Maggie, die ons een uitgebreide rondleiding gaat geven door Canterbury Cathedral . De kathedraal is gesticht in 597 door Sint Augustinus, die door paus naar Engeland was gestuurd om het land te bekeren tot het christendom. Augustinus werd de eerste aartsbisschop van Canterbury, wat de stad tot het centrum van het Engelse christendom maakte. De graven van koning Henry IV en Edward of Woodstock (de Black Prince) laten zien wat voor grote waarde de kerk had.

Bouwstijl

De oorspronkelijke kerk was in Romaanse stijl gebouwd en vormt nog steeds de basis van de huidige kathedraal. Na de Normandische verovering van Engeland in 1066 is de kathedraal ingrijpend verbouwd door de Normandische aartsbisschop Lanfranc. Hij herbouwde de kathedraal in Normandische stijl en maakte het een van de grootste kerken van het land.

In de 12e eeuw, na een verwoestende brand in 1174, is de kathedraal gedeeltelijk herbouwd in gotische stijl, onder toezicht van aartsbisschop William of Sens. De nieuwe gotische stijl gaf de kathedraal haar hoge spitsen, gewelfde plafonds en grote glas-in-loodramen.

Thomas Becket

In de rondleiding kunnen we natuurlijk ook niet om de bekendste gebeurtenis van de kathedraal heen. De moord op Thomas Becket, de aartsbisschop van Canterbury, in 1170. Becket had een conflict met koning Henry II over de rechten van de kerk. Vier ridders namen de woorden van Henry II, “Will no one rid me of this turbulent priest?”, letterlijk op en zetten koers richting Canterbury. Daar vermoorden de vier ridders, Thomas Becket in de kathedraal.

Becket werd al snel na zijn dood heilig verklaard, waardoor Canterbury Cathedral vanwege zijn graf een belangrijke pelgrimsbestemming werd. Tijdens de Engelse Reformatie in de 16e eeuw, onder koning Hendrik VIII, is het graf van Thomas Becket echter geplunderd en vernietigd. Nu brand er alleen nog maar een kaarsje op de plek waar de tombe stond. Maggie toont ons ook het beeld van Thomas Becket met het mes in zijn hoofd.

Klooster

Ondanks de reformatie in de 16e eeuw bleef de kathedraal intact, en Canterbury een belangrijk centrum voor de Anglicaanse Kerk. Het is dan ook indrukwekkend om de kloostergangen en het chapterhouse te zien. De rondleiding van Maggie zorgt ervoor dat we anders naar de kerk gaan kijken, en zien hoe bijzonder deze plek is. De schilden in de gewelven van de kloostergangen zijn als een soort reclame. De eigenaren betaalden mee aan de bouw van het klooster, in ruil voor een plekje aan het plafond.

Ook de crypte is indrukwekkend. Het is de enige plek waar je geen foto’s mag maken, wat wel jammer is. De St Gabriel’s Chapel bevat namelijk een prachtige schildering. Maggie weet ons te vertellen dat deze bewaard is gebleven doordat deze sinds de middeleeuwen verborgen heeft gezeten.

Tiny Tim’s Tearoom

Na het bezoek aan de kathedraal is het tijd voor de lunch, wij kiezen voor het gezellige Tiny Tim’s Tearoom. Aan het Nederlands om ons heen te horen zijn we duidelijk niet de enigen uit de Lage Landen. Het is dan ook een mooi vakwerkhuis met goed eten, en natuurlijk een heerlijke thee. We dwalen wat door de straten van Canterbury. We maken een omweg naar Canterbury Castle. Niet dat er veel van te zien is. De muren van de ruïne zijn zo instabiel dat ze helemaal in de steigers staan.

St Peter’s Anglican Church

Wanneer we weer terug naar het centrum lopen maken we nog een stop St Peter’s Anglican Church, wat verscholen ligt achter de winkels in High Street. In de Romeinse tijd stond hier al een kerk, maar het huidige bouwwerk stamt uit de Angelsaksische tijd. De toren is er rond 1100 aan toegevoegd, maar het gebouw heeft nog oorspronkelijke Romeinse dakpannen en Angelsaksische hoekstenen.

Westgate Towers Museum & Viewpoint

We lopen terug naar waar we het oude centrum binnenkwamen. Niet dat we terug naar de auto gaan, maar we gaan Westgate Towers Museum & Viewpoint in. We worden enthousiast ontvangen in het kleine museumpje over de gevangenis die hier ooit zat. De gevangenen zullen vast niet zo hebben genoten van het prachtige uitzicht wat je vanaf de toren hebt. Hiervoor moet je namelijk naar het dak, al zijn er wel een paar gevangenen geweest die hier wisten te ontsnappen. Wij genieten er echter gewoon van het uitzicht op de historische kathedraal, het moderne The Marlowe en de rest van de stad. Wij dalen niet af met een touw, maar pakken gewoon de trap.

Na een drankje in de voormalige gevangenis wandelen we door de tuinen die naast de toren liggen. Het drukke centrum lijkt ineens ver weg. Eendjes en zwanen zwemmen heerlijk in de Great Stour, waar ook punters hun rondje maken. We steken de rivier in de Westgate Gardens over.

The Goods Shed

Aan de andere kant lopen we naar The Goods Shed , dit is een klein overdekt marktje naast het station. Hier kopen we een lokaal gemaakte wijn (cadeautje) voordat we doorlopen naar de noordwestkant van het historisch centrum. Vanuit hier dwalen we door het centrum weer terug naar de High Street. Gelukkig hebben we nog wat tijd om wat winkeltjes binnen te stappen. Zo hoeven we niet zonder souvenirs thuis te komen. Canterbury heeft een hoop leuke kleine zelfstandige winkeltjes waar je unieke (zelfgemaakte) spullen kan kopen.

Canterbury Historic River Tours

Langzaam wandelen we weer terug naar het Old Weavers House. Vanaf hier vertrekt de boot van Canterbury Historic River Tours , waarmee we een gedeelte van de Great Stour gaan verkennen.

We gaan eerst onder High Street door via de King’s Bridge. Dit is de op een na oudste verkeersbrug van Engeland, het kreeg zijn naam nadat de koning eroverheen ging om boete te doen voor de moord op Thomas Becket. Daarna maken we een stop bij Franciscaner Island. Vernoemd na de volgelingen van de beschermheilige van de dieren en de natuur. De eerste volgelingen kwamen in Engeland in 1242, maar toen werden ze hier niet vriendelijk ontvangen. In 1267 stichtte ze hier hun eerste gebouwen. Nu is er een prachtige tuin die een bezoek waard is volgens onze gids (maar deze dag helaas wel gesloten).

We varen weer terug langs het Old Weavers House. Het huidige gebouw dateert grotendeels van een reconstructie in de tweede helft van de 16e eeuw. Het is één van de meest gefotografeerde gebouwen van Cantebury en er zit nu een restaurant in.

Great Stour

Ondanks het prachtige weer wat we de hele dag al hebben, worden we nu getrakteerd op een korte maar toch best heftige bui. Gelukkig heeft een passerende boot nog wat paraplu’s en zo zitten we uiteindelijk toch nog redelijk droog. Op onze gids na dan, want die moet ons natuurlijk verder over de Great Stour roeien.

We varen langs de Blackfriars Chapel, waar inmiddels een (dure) school in is gevestigd. Het verste punt is Pound Lane, waar een sluis is. Dit was vroeger de plek van een molen totdat deze in 1933 afbrandde. We varen weer terug terwijl het gelukkig weer opklaart. Onder The Friars Bridge laat onze gids nog even zien hoe ze hier vroeger onder de bruggen doorgingen, met de benen omhoog tegen de onderkant van de brug aan wandelt hij naar de andere kant.

The Foundry Brew Pub

Na deze korte boottocht dwalen we nog wat door de straten om uiteindelijk te gaan eten bij The Foundry Brew Pub. Deze brouwerij heeft naast hun eigen diverse biertjes (en gin) ook heerlijk eten.

Dag 3: Sandwich & Dover

Helaas gaan we vandaag alweer naar huis, maar dat betekent niet dat we geen tijd meer hebben voor leuke dingen. We gaan extra vroeg op stap om nog naar Sandwich te gaan.

Sandwich

Sandwich is een van de best bewaarde middeleeuwse steden in het Verenigd Koninkrijk. We lopen naar het Guildhall, waar een klein marktje is. Er zit ook een lunchzaakje, The Sandwich Shop… Helaas is het museum nog gesloten, net als de kerk. Deze kerk, St. Peter’s Church, is ooit nog opgeknapt door Nederlandse vluchtelingen van de Tachtigjarige Oorlog. Deze oorlog zorgde er ook voor dat er veel Vlamingen hier woonden.

Ondanks dat het meeste nog dicht is, voelt Sandwich als een museum op zich. Ik wil ieder straatje op de foto zetten…. helaas is daar geen tijd voor.

Dover Castle

Onze laatste stop langs de hoogtepunten van Kent ligt vlakbij de haven: Dover Castle . We hebben nog een paar uur om dit grote complex te bekijken. Het is een gek idee om niet de haven in te rijden, maar de weg omhoog te kronkelen naar het kasteel. Nadat we de auto hebben geparkeerd, halen we ons bandje bij de kassa. Zo kunnen we over het terrein wandelen en de verschillende onderdelen bezoeken.

Oudste gedeelte

We beginnen bij het oudste gebouw (begin 2^e eeuw) op het terrein, de vuurtoren uit Romeinse tijd. De pharos van Dover is een van de slechts drie overgebleven Romeinse vuurtorens uit het voormalige Romeinse Rijk. En het is ook nog het meest complete Romeinse gebouw in Engeland. We hebben er al heel wat gezien, maar de meeste waren inderdaad alleen nog maar wat stenen tot hooguit kniehoogte.

Naast de vuurtoren staat de Saxon St. Mary-in-Castro church, een kerk die in de 11e eeuw is gebouwd en nog steeds in gebruik is. Een vrijwilliger in het kerkje weet ons veel over de bouw van de kerk te vertellen. Zo is er bij de bouw gebruik gemaakt van stenen van een andere romeinse vuurtoren die hier ooit stond.

Musea

Hierna gaan we de Tower in. Waar naast de donjon ook een paar musea zijn. We beginnen bij Families at War, die het verhaal vertelt van Willem de Veroveraar tot de ruzie in Huis Plantagenet dat eindigde in de Rozenoorlog. Het tweede museum is The Princess of Wales’s Royal Regiment and Queen’s Regiment Museum . Dit museum vertelt de verhalen van het Britse leger, van de oprichting in 1661 tot het heden. En dan in het bijzonder van dit regiment dat al sinds 1572 dienst doet.

Great Tower

Na de Slag bij Hastings kwam Willem de Veroveraar naar Dover om een fort te bouwen. Van dit fort is weinig over. De toren die er nu staat is gebouwd tussen 1179 en 1189 door Henry II. Tijdens de beklimming van de donjon komen we door zijn koninklijke vertrekken, deze zijn gevuld met meubels en bekleding. Zo waan je je weer even terug in de middeleeuwen. Eenmaal boven krijgen we als beloning een prachtig uitzicht. We kunnen zelfs Frankrijk zien! En de boot die we straks moeten hebben… Als we afdalen komen we nog door de gigantische keuken, dat moest enorme feesten kunnen voeden.

Under Siege

Gelukkig hebben we nog tijd om de nieuw geopende middeleeuwse en Georgiaanse tunnels te doorlopen en de bijbehorende tentoonstelling Under Siege te bekijken. De gaat over de Franse aanval in 1216-17. In 1216 boden rebellerende baronnen namelijk de Engelse troon aan prins Lodewijk van Frankrijk aan. Dit was een poging om koning John omver te werpen. Lodewijk trok met zijn leger naar Dover Castle, maar dat weigerde zich over te geven. In het daaropvolgende jaar doorstond het twee belegeringen en mislukte de aanval van Lodewijk. Na deze tentoonstelling lopen we door de tunnels, waarna we nog een prachtig uitzicht over het kasteel hebben.

Wereldoorlogen

Dan gaan we nog een keer een aantal tunnels in, maar leren deze keer meer over recentere tijden. Want de 200 jaar oude tunnels van Dover Castle zijn nog gebruikt in de Tweede Wereldoorlog. Helaas mochten hier geen foto’s van gemaakt worden. Maar doormiddel van geprojecteerde beelden tegen de wanden in de tunnel leren we meer over het gebruik van Dover in de Tweede Wereldoorlog. Vooral over hoe belangrijk deze locatie was bij de evacuatie van de troepen uit Duinkerke in 1940. Het is indrukwekkend om deze ruimtes te zien, vooral omdat deze geschiedenis nog maar zo kort geleden is en daardoor nog steeds tot de verbeelding spreekt.

Helaas is het na deze tour toch echt tijd om naar de haven te gaan. We moeten toch nog maar eens terug komen voor de punten die we nog niet hebben kunnen zien.

DFDS-overtocht

Bij de haven van Dover verloopt alles soepel, en zo staan we al ruim op tijd in de rij voor de boot naar Duinkerke. Of we een boot eerder naar Calais willen? Tuurlijk niet! Nog even genieten van de Engelse kust, zolang het kan. Wanneer de DFDS -boot arriveert gaan we er als één van de eerste op. We lopen naar het dek, waar we anderen de boot op zien rijden en dan zwaaien we Kent weer gedag.

Dankzij een upgrade krijgen we toegang tot de Premium Lounge. Dit is een rustige ruimte met onbeperkt eten en drinken. Ideaal rond deze tijd, want daar kunnen we op ons gemak eten met uitzicht op de witte kliffen die steeds verder weg zijn. Maar inmiddels kunnen we wel de hoogtepunten van Kent van ons lijstje afstrepen, alhoewel… we komen hier toch nog wel graag eens terug, want de tijd was echt te kort. Eenmaal in Frankrijk kijken we nog één keer om…tot snel Engeland!

Meer informatie

We hebben genoten van slechts een aantal hoogtepunten van Kent, er zijn er natuurlijk nog veel meer. Wil je meer over deze regio lezen? Bekijk dan onze pagina’s over Kent of South East England / Zuidoost Engeland.