Belfast: dag 4 & 5 - Klimmen en Troubles

Gepubliceerd op 22 juni 2016 | Laatst aangepast op 19 juli 2024

April 2016 was het eindelijk zo ver, ik bezocht voor het eerst Noord-Ierland. Ik heb veel gezien en gedaan en vooral genoten.

Dag 4: Cave Hill Trail

De voorlaatste dag in Belfast beginnen we goed met een ontbijtje bij Causeway cafe , waar ik French Toast neem. Het is een simpel restaurant/cafeetje met houten tafels en bankjes. Erg gericht op het hostel wat ernaast gevestigd is, maar waar je prima kan eten voor weinig.

Ulster Museum

Hierna lopen we weer richting de Botanische Tuinen, waar het Ulster Museum zich bevindt. Dit gratis museum is (ook) goed voor regenachtige dagen. We lezen hier alles over de ‘Troubles’, zien dinosauriërs, mummies en kunst, vinden er veel informatie over oorlogen en de geschiedenis van Noord-Ierland. We gaan er vluchtig doorheen, want het is weer om buiten te gaan genieten. We bezoeken nog de St George’s Market , de ideale plek voor eten, hebbedingetjes en schilderijen.

Cave Hill Trail

Wij gaan er weg met twee scones en nemen bus 1 richting Belfast Castle . Als we de stad uitrijden zien we overal politie, Britse en Ierse vlaggen en nog meer politie. Later blijkt dat we de herdenkingsmars van de Paasopstand in 1916 ‘mislopen’. Eenmaal bij het kasteel aangekomen kiezen we voor de Cave Hill Trail , een wandelroute van 7,2 km met prachtige uitzichten. De route loopt langs prachtige natuur, langs een grot, door heide en weiden naar McArt’s Fort. Vanaf hier hebben we een fantastisch uitzicht over Belfast en omgeving. Het klimmen en klauteren was het uitzicht meer dan waard. Al de stops van tevoren om te genieten van het uitzicht blijken overbodig. Vanaf hier kun je mijlenver turen over de stad en alles wat daar omheen ligt.

Van het fort zelf is weinig meer over dan wat stenen muurtjes. Via heide en weilanden (met en zonder koeien) lopen we terug naar het kasteel. Hier genieten we nog even van het uitzicht (iets minder mooi dan vanaf het fort, maar toch) en de kattentuin (zonder levende katten, maar wel met stenen en buxus exemplaren). Moe maar voldaan lopen we terug naar de bushalte, waarna we ’s avonds in het centrum van Belfast nog genieten bij restaurant Cosmo . In deze restaurantketen kun je voor een vaste prijs onbeperkt eten van een zeer uitgebreid buffet. Vooral het toetjesbuffet trekt mijn aandacht, en daar geniet ik dan ook met volle teugen van.

Foto’s dag 4: Ulster museum, markt en Cave Hill

Dag 5: Aan al het goede…

Het is alweer de laatste dag als we bij Mark van NI Black taxi tours instappen voor Political Tour. Hij begint te vertellen over de geschiedenis van de ‘Troubles’, tot de bumper van de taxi het begeeft. We stoppen om de hoek bij het hotel en zijn collega wordt gebeld. Binnen no-time staat Jim achter ons met een nieuwe taxi, en we gaan dan ook met hem verder. Hij brengt ons naar het pro-Britse Shankill (loyalisten, protestanten), de Peace wall en het pro-Ierse Falls Road (nationalisten, katholieken). Hij laat ons zien dat Belfast nog verdeeld is, ondanks dat er al in tijden geen aanslagen zijn gepleegd.

Schilderingen

Door de gehele stad zijn er schilderingen, om overledenen te herdenken, de ‘andere’ terecht te wijzen of ter verering van Britten of Ieren. Alle wijken zijn verdeeld, alleen in het centrum wonen de protestanten en katholieken door elkaar. Ons waren de verdeelde wijken natuurlijk al opgevallen in de afgelopen dagen. Ons hotel ligt aan het randje van een wijk van de loyalisten (of unionisten, zij die de Act of Union aanhangen). Duidelijk te herkennen aan de Union Jack, Queen Elizabeth op de muren en kleine rood/wit/blauwe details in de straten. Ook zijn we al langs een wijk van de nationalisten gelopen, hier waaien de Ierse-vlaggen in de wind, kun je niet om de kleuren oranje, wit en groen heen en staan straatnamen ook in het Iers-Gaelisch.

Peace Wall

Ten tijde van de Troubles (waarvan de bekendste periode van eind jaren 60 tot de ondertekening van het Goede Vrijdag-akkoord op 10 april 1998 loopt) zijn er vele aanslagen en opstootjes geweest. Jim licht er enkele gebeurtenissen uit, hij vertelt op Shankill over de Shankill Road Bombing van 23 oktober 1993 waarbij tien doen vielen. Om naar Falls Road te komen gaan we via de Peace Wall, een muur van 7,6 meter hoog die de wijken scheiden. Deze hoogte was nodig ter voorkoming dat er dingen (bijvoorbeeld bommen) overheen worden gegooid. Overdag kun je via één van de vele poorten de andere wijken bereiken. ’s Avonds worden de poorten gesloten en moet je via het centrum van Belfast om naar een andere wijk te gaan.

De muur staat vol met hoopvolle teksten, van bekende en minder bekenden mensen. Jim laat ons de opmerking van Bill Clinton zien die de oud-president er ooit opschreef en inmiddels vereeuwigt, is in één van de vele kunstwerken op de muur. ‘Strength and wisdom are not opposing values-Bill Clinton’ lezen we op de muur.

Garden of Remembrance

Als we aan de andere kant van de muur zijn gaan we naar de Garden of Remembrance. Het is een klein tuintje met oranje en witte bloemen, waar met plaquettes de katholieken doden worden herdacht. Bij Falls Road zien we de bekende schildering van IRA-lid Bobby Sands. Hij is bekend doordat hij overleed als gevolg van een hongerstaking (1981) in de Maze-gevangenis. Met deze hongerstaking wilden de (IRA-)gevangenen afdwingen dat ze door de Britse regering zouden worden behandeld als politiek gevangenen. We bezoeken nog de Clonard kerk aan de Falls Road, waarna Jim ons weer netjes bij het hotel afzet.

In onze laatste uurtjes in Belfast bezoeken we nog het Cathedral Quarter, met vrolijke muurschilderingen en gezellige pubs. We eten nog een sandwich bij Deli Lites waarna het toch echt tijd is om de bus te pakken naar George Best Belfast City Airport. Vanuit het KLM-vliegtuig kijken we nog even over Belfast dat we met mooie herinneringen verlaten. Uit het oog, maar zeker niet uit het hart.