Belfast: dag 3 - De stad en het schip

Gepubliceerd op 17 juni 2016 | Laatst aangepast op 19 juli 2024

April 2016 was het eindelijk zo ver, ik bezocht voor het eerst Noord-Ierland. Ik heb veel gezien en gedaan en vooral genoten.

Dag 3: Belfast city en Titanic

Het is april en het kan natuurlijk geen feest blijven. Deze dag is de jas geen overbodige accessoire. In de ochtend is het nog aan de frisse kant als we naar Crumlin Road Gaol wandelen. Vandaag gaan we de stad verkennen waar we al twee nachten in hebben geslapen. Belfast is een kleine beloopbare stad, maar ze hebben natuurlijk ook een prima bussysteem en hop on hop off bussen.

De gevangenis ligt net buiten het centrum, tegenover een prachtig, maar zeer vervallen gebouw. Later blijkt dat dit het gerechtsgebouw was. We hebben de eerste tour van de dag en gaan met Gavin mee de gevangenis in. We beginnen waar de gevangenen vroeger ook begonnen: bij de receptie. Dit is geen balie met een charmante secretaresse erachter. Maar een kamer met allemaal hokjes waar je nog net je kont kan keren. Dit was ooit de plek waar je je mocht ontdoen van je kleding en persoonlijke spullen om te wachten tot je naar je cel werd gebracht.

Gevangenis

Wij mogen onze kleren aanhouden en onze spullen gewoon meenemen naar de volgende ruimte. We gaan een koude en kille tunnel in, die ging van Crumlin Road Courthouse naar de gevangenis. Wij lopen hem niet af, maar gaan weer naar het ‘warme’ gedeelte om de cellen te bezichtigen. Hier zaten vanaf 1845 tot nog in 1996 gevangenen. Gavin vertelt over de problemen tijdens de Troubles. Want zet je gevangenen met verschillende overtuigingen apart of samen? En deze groepen gingen niet heel gezellig met elkaar om, een reden voor genoeg kopzorgen bij de bewakers.

Nadat we de cellen van dichtbij hebben bekeken, mogen we kiezen of we met Gavin meegaan naar de dodencel. Op een enkeling na stappen we de dubbele cel in. Hier zat de gevangene met twee bewakers, 24/7. We krijgen de gruwelverhalen van de dodencel. Eigenlijk niet voor kinderoren bedoeld. Toch is er een aantal ouders met hun kroost deze lugubere plek binnengestapt. Of de verhalen nog niet genoeg zijn, bezoeken we de plek waar de gevangenen hun laatste adem slaagde. Gelukkig kunnen we daarna frisse lucht happen. We lopen buitenom de gevangenis naar waar de rondleiding begon. Zeer tevreden verlaten we Gavin, Crumlin Road Goal is een echte aanrader voor iedereen die Belfast bezoekt.

City Hall

Snel lopen we door naar de City Hall voor de gratis rondleiding die drie keer (in de zomer vijf keer) per dag wordt gehouden. Dit trekt met ons vele andere toeristen, want dit gebouw, in hartje Belfast, is al mooi aan de buitenkant. Onze gids leidt ons door de hal, de trap op naar boven. Ze vertelt ons over de geschiedenis van het gebouw en natuurlijk de architectuur. In de gangen boven hangen de (voormalige) burgemeesters als schilderij. Zij mochten hun eigen artiest uitkiezen, en dat smaken verschillen is dan ook duidelijk te zien in de gang met de kunstwerken. Niet alleen verschilt het kleurgebruik en de manier van schilderen, maar ook hoe ze op het schilderij staan (van zeer serieus tot in hun sportoutfit). Na deze eregalerij staan we stil bij een zeer bekend schilderij. De Battle of the Somme van James Princep Beadle hangt ook in de City Hall, het origineel.

Daarna volgt het verkleedpartijtje. In een kamer hangen, achter glas, de jassen die worden gedragen bij officiële gelegenheden door de parlementariërs. Onze gids heeft ook twee jassen voor twee vrijwilligers die het ook wel eens willen proberen. Daarna gaan we de vergaderzaal van de gemeenteraad. We mogen zelfs in hun stoel zitten. Stiekem spiek ik in één van de laden, wat papieren en snoeppapiertjes. De Great Hall bezoeken we daarna, de feestzaal, want hier worden regelmatig feestjes en recepties gehouden. Na deze plek is de rondleiding afgelopen; er is van alles gaande in de City Hall en we kunnen blijkbaar niet overal heen. Maar ons hoor je niet klagen, we hebben het prachtige gebouw ook van binnen mogen zien. We worden naar een ruimte gebracht waar een tentoonstelling is over de oorlog, waarna we zelfstandig naar de Memorial Garden kunnen. Hier worden de slachtoffers van de Titanic herdacht.

Smithfield Market

Na de City Hall genieten we van een heerlijke aardappelpreisoep bij Havana, waarna we naar Smithfield Market lopen. Het klonk gezelliger dan de plaats eigenlijk is. Een paar winkeltjes zitten er nog. Voor tapijten en legerspulletjes zitten we er goed, maar dat stond net niet op ons verlanglijstje en dus vertrekken we weer. Op naar de kathedraal van Belfast , die opvalt door het gebrek aan een kerktoren, maar daar in plaats van een grote spits heeft. De “Spire of Hope” siert de kathedraal sinds 2006.

Titanic Belfast

Via de Albert Memorial Tower (een kleine Elizabeth Tower/Big Ben) lopen we naar het water richting één van de bekendste plekken in Belfast. De Titanic is begin 1900 hier gebouwd en in 1912 te water gelaten. Hoe het verder is vergaan is met dit schip weet iedereen, maar mocht je nog vragen hebben, dan worden deze in Titanic Belfast beantwoord.

In dit museum word je uren vermaakt met alles wat met dit cruiseschip te maken heeft. Eerst loop ik door het Belfast van 1900, waar mensen hun geld vaak met scheepsbouw verdienen. ‘Harland and Wolff’ is een grote scheepswerf waar we met de lift naar boven gaan; daar staat ons een verrassing te wachten, een achtbaan. Het is niet de Efteling en het is dus een vrij rustig ritje. De karretjes gaan door de scheepswerf van 1909/1912, waar we mannen hard zien werken aan de Titanic. Na dit ritje genieten we van het schip. We zien waar mensen sliepen (wat nogal verschilde tussen de klassen) en via een video krijgen we een rondleiding op het schip. Daarna gaan we op reis, naar Southampton, Cherbourgh en Queenstown. De volgende stop, New York, zal nooit gehaald worden.

Na de informatie over de aanvaring met een ijsschots en de ontdekking van het wrak zijn we blij dat we de Titanic levend kunnen verlaten. We lopen nog even langs de Titanic Pomp House (inmiddels dicht) en twee grote gele kranen van H&W. Om in het thema te blijven, eten we bij Robinson waar ik een heerlijke Fajita met kip neem. In deze bar liggen verschillende spullen die een link hebben met de Titanic. Philomena Doll uit het wrak en ansichtkaarten die waren verstuurd vanaf het schip.