Gepubliceerd op 21 juli 2020 | Laatst aangepast op 5 juli 2024
Wie ooit in Groot-Brittannië naar het theater is geweest zal het wel herkennen. In de pauze kun je er vanuit gaan dat er ijs te koop is. Wij vroegen ons af wat de geschiedenis is van ijs tijdens de theaterpauze, en dus zochten we uit waar deze traditie vandaan komt.
Tijdens onze theaterbezoeken werd er steevast ijs verkocht tijdens de pauzes (Interval Ice Cream). Erg vonden wij dit niet, want wie is er nou niet dol op ijs? Maar we zijn dit niet gewoon in Nederland. Daarom gingen we voor onszelf en voor de lezers van Britblog op zoek naar de oorsprong. Maar al snel kwamen we erachter dat er verschillende verhalen ten ronde doen. Wij delen de meest geloofwaardige met je.
IJs tijdens de theaterpauze
Het is sowieso zeker dat de traditie ergens tussen 1849 (toen kwam het ijs in Engeland) en 1924 voor het eerst werd verkocht in het theater. Toen werden er namelijk vragen in het Britse parlement gesteld wat betreft de verkoop van ijs in de pauzes. Want ijs mocht niet verkocht worden na half tien ’s avonds. De vraag kwam vooral vanaf de banketbakkers, die zich afvroegen of theaters wel snoep en ijs mochten verkopen. Zij hoopten natuurlijk van niet.
De verkoop werd een tijdje verboden, maar het geschil zou niet lang hebben geduurd. Een paar gratis theaterkaartjes deden wonderen…
Carlo Gatti
Carlo Gatti is een Zwitserse zakenman die in 1847 naar Londen kwam en daar ijs voor het grote publiek beschikbaar maakt. Hij had zijn eigen restaurants en importeerde ijs. In de jaren 1860 tot 1870 begon hij ook met muziekzalen. Gedacht wordt dat hij wellicht deze twee zaken met elkaar gemengd heeft. En nog meer geld kon verdienen aan zijn ijs.
Italianen
In de 19e eeuw kwamen er veel Italianen naar het Verenigd Koninkrijk, zij namen natuurlijk veel tradities uit hun eigen land mee. En waar staan de Italianen bekend om? Juist ja, hun pasta…ohja en hun ijs. Dus wellicht is het wel geen Britse traditie maar één uit de Italiaanse operahuizen? IJs is natuurlijk een goede manier om de keel te smeren.
Pier-producties
Een andere logische gedachte is dat de traditie is begonnen in de kustplaatsen, waar de Victoriaanse kusttoeristen met hun ijsje van de pier zo het theater inliepen. Dit is nog waarschijnlijker wanneer je bedenkt dat er in de zomer ‘end-of-the-pier’-voorstellingen waren.
Wat de echte geschiedenis van het ijs tijdens de theaterpauze-traditie is zullen we nooit weten, maar een goede traditie is het wel. De heerlijke lucht en het stil kunnen opeten van deze versnapering maakt het ideale genietmomentje tijdens de voorstelling.
