Blog 1066 Country: nazomeren in Rye, Hastings en Battle

Gepubliceerd op 29 september 2022 | Laatst aangepast op 3 oktober 2024

Onze uitgestelde reis naar Sussex vond eindelijk plaats in september 2022. Vanuit Londen reisden we met de trein naar Brighton, waarover je in onze eerste blog over deze reis kan lezen. Nu deel twee, waarin we het gebied van 1066 Country gaan bezoeken.

Met de Southern trein reizen we van Brighton richting Rye. Hierbij moeten we een keer overstappen, wat op meerdere plekken kan.

Video 1066 Country

Bexhill-on-Sea

Wij kiezen voor Bexhill, zodat we daar nog snel een bezoekje aan kunnen brengen. We lopen richting zee waar de prachtige colonnade van De La Warr Pavilion staat. De Britse vlag wappert er halfstok vanwege het overlijden van de koningin, en bovenop staat er saxofonist te spelen. Het zorgt voor een indrukwekkend geheel. In de verte zien we nog de opvallende gele kloktoren van Bexhill. Helaas hebben we geen tijd om deze beter te bekijken of de historische oude centrum te bezoeken, we moeten weer terug om de trein naar Rye te halen om de rest van 1066 Country te ontdekken.

Rye

Rye is vooral bekend vanwege één straatje, Mermaid Street, met zijn kinderkopjes en historische vakwerkhuizen. Wij verblijven hier echter drie nachten en hebben er ruim een dag van in Rye gepland. Er is dan ook veel meer te zien dan alleen Mermaid Street. Vanuit het station lopen we naar The Landgate. Gebouwd in 1329, samen met drie andere poorten die het echter niet hebben overleefd.

Iets verder ligt ons hotel waar we onze bagage afgeven waarna we naar Rye Castle Museum – East Street lopen. Eigenlijk dicht vandaag, maar we mogen toch even binnen kijken omdat ze bezig zijn voor het weekend. Het is een klein museum waar je veel verschillende spullen kan zien. De oude brandweerwagen pronkt gelijk aan het begin van het museum. Het is een oudje, uit het begin van de 18^e eeuw. Hier leer je meer over Rye en de omgeving aan de hand van historische spullen, zoals aardewerk, kleding en munten.

Rye Heritage Centre

Om nog meer te leren over deze plaats staat nu het Rye Heritage Centre op te planning. Vanwege het overlijden van Queen Elizabeth eigenlijk ook gesloten, maar omdat we ons bezoek hadden aangekondigd gaan ze speciaal voor ons even open. Wat een service! We worden dan ook hartelijk ontvangen door Simon, die ons met trots zijn museum laat zien wat nog in aanbouw is. In 2020 namen zij het namelijk over, niet de ideale begintijd. Ze slaan zich er echter doorheen en zijn druk bezig met het verbouwen van de tweede verdieping om daar meer te vertellen over de smokkelaars.

Op de begane grond staan penny arcade machines uit de eerste helft van de 20^e eeuw. Een mooie collectie waar je graag wat oude penny’s kwijt raakt. Natuurlijk heb je deze niet meer op zak, maar je kunt bij een automaat een pond omruilen voor zeven oude penny’s. Bij de ene machine word je gewoon in je gezicht uitgelachen door een zeeman, bij een ander staan de doden op uit doodskisten en graven. Wat een vermaak moet dit zijn geweest in de tijd zonder tv en mobiele telefoon (en eigenlijk nu ook nog).

Hoe geweldig deze penny machines ook zijn, het was niet ons doel van ons bezoek aan Rye Heritage Centre. Dat is namelijk The Story of Rye, waarbij er met een licht- en geluidshow boven een model van Rye je de geschiedenis van de stad leert kennen. En wat een geschiedenis! De stad op schaal die we voor ons zien is die van 300 jaar geleden. Het verhaal gaat over het koninklijke verleden, Cinque Port, de handel, een verliefd stel en de moordende slager. Het verhaal zorgt ervoor dat je Rye begrijpt en dat je de geschiedenis kent van de straten waar we daarna doorheen lopen.

In één van de zijstraatjes vinden we het schattige The Cobbles Tea Room, waar we genieten van een lunch voordat we doorgaan met het verkennen van dit schattige stadje.

Lamb House

Het historische Lamb House in het midden van Rye heeft veel beroemde bewoners en gasten gehad. Nu mogen wij het bezoeken. Het 18^e-eeuwse huis is eigendom van National Trust en ingericht alsof het tussen 1897 en 1914 is, toen schrijver Henry James er woonde. Later woonde er ook nog schrijver Edward Frederic Benson. Het huis is gebouwd door James Lamb in 1722, hij was een rijke wijnhandelaar en lokale politicus. Dat is duidelijk te zien aan het grote huis. Koning George I bezocht het huis nadat zijn schip was aangespoeld bij Camber Sands. Sinds Lamb is het huis in vele handen geweest, waaronder dus in die van Henry James.

St Mary’s Church

Vlak bij Lamb House ligt, bovenop de heuvel waar Rye op ligt, St Mary’s Church. De kerk is dus al van veraf te zien, ook al is hij niet extreem groot. Vandaag is hij speciaal ingericht voor koningin Elizabeth. Bezoekers kunnen een kaarsje aansteken voor de gestorven vorstin en in het condoleanceboek schrijven. Het uitzichtpunt bovenop de kerk is daarom dan ook gesloten.

Rye Castle

Ook het Rye Castle (The Ypres Tower) is gesloten. Toch nemen we even een kijkje bij het kasteel wat uit de 13^e of 14^e-eeuw stamt. Het gebouw is ooit ook gebruikt als gevangenis en gerechtsgebouw. Een opvallend detail is dat hier in 1837 speciaal een toren is gebouwd als vrouwengevangenis, waarmee het waarschijnlijk de eerste aparte gevangenis in Engeland was. Voor het kasteel liggen nog de kanonnen. Helaas moeten wij het dus doen met de buitenkant van het kasteel, maar een goede reden om ooit terug te keren naar Rye.

We lopen nog even langs de winkeltjes in het centrum en ook door Watchbell Street, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op de omgeving (waaronder de Camber Castle ruïne), voordat we gaan eten. Ook tijdens de zonsondergang genieten we nog van de historische straatjes in Rye, die gaan immers nooit vervelen.

Foto’s Rye

Battle

De volgende dag zijn we vroeg uit de veren om de locatie te verkennen waar 1066 Country allemaal om draait. In 1066 vond namelijk de Slag bij Hastings plaats. Dat ‘bij Hastings’ moet nogal ruim genomen worden, omdat het slagveld kilometers noordelijker ligt, namelijk bij het huidige Battle. Met de trein gaan we echter wel eerst naar Hastings, waarna we de Southeastern service naar Battle pakken. Het treinstation ligt net buiten het centrum van het dorpje, maar de korte wandeling is goed te doen.

St Mary’s Church

We komen eerst bij St Mary’s Church, ook hier is een herdenkingsplek voor Elizabeth ingericht. Toch zijn we als toerist ook gewoon welkom. De parochiekerk is gesticht door abt Ralph rond voor de gemeenschap rondom de abdij (waarover later meer). De kerk heeft een zeldzame muurschildering van de heilige Margaretha van Antiochië van rond 1300 en het vergulde en beschilderde graf van Sir Anthony Browne uit 1548 – de man aan wie koning Hendrik VIII de abdij schonk.

Het dorpje Battle is eigenlijk een lange kronkelende weg waar bijna alles aan zit. We lopen door tot Battle Museum of Local History, wat helaas op zaterdag gesloten is. De bijbehorende Almonry Gardens is echter wel gewoon geopend. Een klein mooi aangelegd tuintje bij het museum, helaas in het najaar niet meer zeer kleurrijk.

1066 Battle Abbey and Battlefield

We lopen terug naar de plek waar het allemaal begon voor 1066 Country, 1066 Battle of Hastings Abbey and Battlefield. Precies op de plek waar in oktober 1066 een van de belangrijkste veldslagen van Engeland plaatsvond is nu een museum, abdijruïne en landgoed. We lopen het poortgebouw binnen, krijgen uitleg over hoe het ‘museum’ werkt en worden op pad gestuurd met een Nederlandstalige audioguide. We gaan eerst naar de expositieruimte, waar we meer leren over de Normandiërs (Fransen) en Anglo-Saxen (Engelsen) die hier bijna een millennium geleden tegenover elkaar stonden. Wat droegen ze? En waarom kwamen de Normandiërs hierheen? Waarom dacht William dat hij recht had op de troon? Al deze vragen zijn voor ons beantwoord in de tentoonstelling en bijbehorende film. Tijd om het slagveld op te gaan!

Bij verschillende informatiepunten kunnen we de audioguide activeren en meer leren over de strijd. Er is een keuze tussen een lange en korte route, wij kiezen natuurlijk voor de lange omdat we zo veel mogelijk willen weten en zien van deze beroemde plek. Het is mooi in elkaar gezet en je begrijpt steeds meer hoe de slag is gegaan en hoe het komt dat de Normandiërs winnen, William koning wordt en koning Harold sterft.

1066 Battle of Hastings, abbey and battlefield met drone

Op de plek waar Harold sterft wordt een abdij gebouwd in 1094. Helaas is deze later vernietigd vanwege de reformatie van Hendrik VIII. Maar de ruïnes staan er nog en zijn al zeer indrukwekkend. De gewelven aan de onderkant hebben nog prachtige details en zijn zeer hoog.

Ook in het poortgebouw bekijken we nog een tentoonstelling over de jaren na 1066. Bovenop geniet ik nog van het uitzicht over Battle en de slagvelden voordat het tijd is voor de lunch. We hebben immers honger gekregen van de wandeling. Na de late lunch verlaten we Battle en gaan we terug richting Hastings.

Foto’s Battle, 1066 Country

Hastings

Ook al is de slag vernoemd naar Hastings, de Normandiërs zijn hier alleen maar aan land gekomen. Het zal toen niet veel meer zijn geweest dan een paar huizen, nu is het een bruisende kustplaats. We lopen door het historische centrum waar genoeg winkeltjes met hebbedingetjes zijn. Ook hier zien we de altijd mooie vakwerkhuizen. We klimmen naar boven via High Street en dalen weer af via All Saints’ Street. In beide straten liggen de huizen aan één kant op een verhoging, extra indrukwekkend. Als we bij The Stade Beach aankomen zien we de Hastings zwarte vissershutten. De hutten stammen uit de 16e eeuw en zijn gebruikt om netten te bewaren. In deze netten werden makreel en haring gevangen.

Hier is ook Maggie’s gevestigd, één van de beste fish & chips zaken van het land, dat laat ik me geen twee keer vertellen. Dus strijken we hier neer voor ons avondeten. We hebben geluk, er is nog een plekje op het balkon vrij en zo geniet ik in de zon van, inderdaad, een heerlijke en (te) grote portie fish & chips. Als we teruglopen naar het station zakt de zon achter de huizen. We genieten van een ijsje en de zonsondergang op het kiezelstrand voordat we weer richting het hotel in Rye gaan.

Hastings, 1066 Country, East Sussex, Engeland

Hastings Museum and Art Gallery

Op de zondag kunnen we het wat rustiger aan doen, Hastings is vlakbij en de musea gaan wat later open. We genieten van ons typische Engelse ontbijtje (alleen de eieren, jam en toast is voor ons genoeg) en brengen de koffers naar ons volgende hotel in Rye. Dan springen we op de Southern trein naar Hastings. Hier gaan we eerst naar Hastings Museum and Art Gallery waar we meer leren over de geschiedenis van Hastings en omgeving. Hoe rijk deze geschiedenis is zien we aan de verschillende tentoonstellingen, van dinosauriërs tot indianen. De bekende natuurbeschermer Grey Owl deed zich voor als Indiaanse man en werd zo bekend. Archibald Stansfeld Belaney, hoe zijn echte naam luidt, is echter ooit geboren in Hastings.

Aan het einde van ons bezoek aan het museum worden we verrast door een bijzonder mooie kamer, de Durbar Hall. Deze kamer is in 1886 speciaal gemaakt voor de Koloniale en Indiaanse tentoonstelling in Londen. Lord Brassey kocht de houten hal aan het einde van de tentoonstelling voor zijn eigen huis, zijn zoon schonk het na zijn dood aan het museum in Hastings. Nu mogen wij er dus van genieten.

The British Tea Museum

En in het museum wat we daarna bezoeken is het ook volop genieten, vooral voor onze smaakpupillen. Want het is niet alleen een museum, maar vooral een tearoom. Eigenaresse Rebecca Gildea werkte met taalstudenten en kwam erachter dat vele waren geïnteresseerd in de Engelse cultuur en dan met name de theecultuur. Ze kwam erachter dat er nog niet echt een theemuseum in Engeland was, en opende daarom deze vestiging. Hier lezen we op de muren alles over de geschiedenis en de gebruiken rondom thee. Dat alles onder het genot van een goede pot thee en een heerlijke afternoon tea. Ik merk dat ik er zelf ook wat rechter op bij ga zitten, want een lesje thee etiquette is voor mij ook geen overbodige luxe 😉.

Rebecca Gildea geeft ook uitgebreide Teatime Masterclass, helaas hebben wij daar nu geen tijd voor. Wel fijn om te weten dat je deze ook vanaf thuis kan volgen en je dan de thee gewoon thuis gestuurd krijgt. Een goede manier om te leren hoe het eigenlijk allemaal hoort.

Voor nu hou ik het vooral bij het genieten van de afternoon tea, wat ik toch stiekem het belangrijkste vind. Voordat we verder gaan naar het volgende museum neem ik nog even plaats in de koets die in The British Tea Museum staat.

British Tea Museum, Hastings, 1066 Country

The British Tea Museum, 1066 Country, East-Sussex

Hastings Fishermen’s Museum

Helaas brengt deze me niet verder en nemen we toch maar de benenwagen naar Hastings Fishermen’s Museum. Een klein gratis museum die over de rijke geschiedenis van de vissersmannen in Hastings vertelt. Binnen kunnen we niet om The Enterprise heen, alhoewel…we moeten er omheen want hij staat midden in het museum. Het Museum opende in 1956 in de voormalige vissersmannen kerk van St Nicholas. We leren er meer over het leven van de vissers en het leven op zee doormiddel van foto’s en modelbootjes. Daarnaast kunnen we de Enterprise, het laatste zeilschip wat gebouwd is in Hastings in 1912, uitvoerig bekijken.

Shipwreck Museum

Dat Hastings echt een vissersstad is blijkt er wel uit dat we maar één deur verder hoeven voor het Shipwreck Museum. Want het Engelse kanaal is rijk aan scheepswrakken, waaronder ook veel Nederlandse. Het meest complete scheepswrak ligt vlakbij Hastings, bij St. Leonards On Sea Beach, en is het Nederlandse schip de Amsterdam. Hiervan is een replica te zien bij het Scheepsvaartmuseum in Amsterdam. Bij laag water is deze dus hier in het echt te zien. Al vertelde één van de vrijwilligers van het Shipwreck Museum me dat het idee is om ook het wrak naar Amsterdam te halen. Een hele grote en dure operatie, maar nodig. Elk jaar gaat er één cm aan hout af van het schip.

In het museum liggen wat attributen van de Amsterdam, zoals een anker en kanon. Daarnaast steken we meer op over de geschiedenis van het schip, maar ook van andere scheepswrakken zoals de Primrose.

East Hill Lift

Schuin tegenover de musea ligt de steilste kliflift van het Verenigd Koninkrijk. Hastings heeft twee klifliften, waarbij de ander, West Hill Lift, naar de kasteelruïne gaat. Wij nemen de East Hill Lift en gaan met een hellingpercentage van 78% omhoog. Vanuit hier hebben we een prachtig uitzicht over de zee en kunnen we steeds verder kijken. Boven is een perfect uitzichtpunt waar we de andere top met het kasteel kunnen zien en over heel Hastings kunnen kijken. Het is ook het begin van onze wandeling door Hastings Country Park Nature Reserve.

Hastings Country Park Nature Reserve

Een indrukwekkend gebied van 345 hectare waar de biodiversiteit zeer hoog is. We lopen door open grasvelden, bossen, langs watertjes en langs de kliffen een route van zo’n 5 km. En dan hebben we nog maar een klein gedeelte van het natuurgebied gezien. Er zijn ook nog genoeg dieren te spotten (waaronder diverse vogels, pony’s en de bijzondere langhoornbij), grotten, heide en groene dalen. Als we vrij zicht hebben zien we de zee. Bij helder weer zou Frankrijk zelfs te zien moeten zijn, maar daar hebben we niet echt op gelet, want de omgeving is te mooi om naar Frankrijk te willen kijken.

Soms zijn de paden smal en dus moet ik wel opletten waar ik loop, maar de route maakt het meer dan waard. Ik ben benieuwd hoe mooi het hier wel niet moet zijn in de lente en begin van de zomer. Genoeg reden om een keer terug te komen. Een langere route zit er niet in, want we willen graag weer met de East Hill Lift terug naar beneden, en die gaat maar tot half zes.

Hastings beach & pier

Eenmaal weer beneden lopen we eerst naar Rock-a-Nore Car Park, niet voor een auto maar voor het uitzicht op de kliffen. Dan zie je net pas echt op welke hoogte je net hebt gelopen.

We lopen terug langs de boulevard naar de pier. Hier is een festival bezig en de muziek van Queen komt ons dan ook snel tegemoet. In het paviljoen wat op de oorspronkelijk pier stond gaven de grootste namen in de muziekindustrie ooit een optreden, denk aan The Rolling Stones, The Who, Jimi Hendrix, Genesis, Tom Jones en Pink Floyd. Die pier kwam in verval en brandde in 2010 zelfs voor 95% af. De huidige pier komt uit 2016.

Erg lang blijven we niet hangen, want van al dat wandelen hebben we honger gekregen (zelfs na die heerlijke afternoon tea als lunch) en het is dus tijd voor een hapje eten in een pub. Na een heerlijke rumpsteak gaan we weer met de Southern trein richting Rye.

Foto’s Hastings

Rye

Terug in Rye checken we in bij ons nieuwe hotel voor die avond, The Mermaid Inn. Deze staat op veel foto’s van Rye en dat is dan ook niet voor niets. Het is een prachtig vakwerkhuis uit 1420 met een rijke (smokkelaars) geschiedenis. Binnen stap je terug de tijd in, met prachtige zithoeken, een gezellige pub en prachtige kamers. Het vriendelijke personeel en de bedden zijn gelukkig van deze tijd. Al geloven velen dat het hier spookt. Wij slapen echter zonder enig probleem. De wekker gaat al vroeg, want we hebben twee elektrische fietsen van Ebike Hire Camber Sands voor een mooie tocht.

The Mermaid inn, Rye, Sussex, Engeland, Verenigd Koninkrijk

Rye Harbour Nature Reserve

Tussen Rye en de zee ligt het Rye Harbour Nature Reserve, een natuurgebied wat je vanuit de stad op sommige plekken al kan zien. Wij nemen echter de fiets om dit verder te bekijken. Het is voor mij even wennen aan de elektrische fiets. Ik zou hem ook uit kunnen zetten, maar het is wel fijn om snel in het natuurgebied te kunnen zijn. De zon is namelijk net op, waardoor het extra mooi is. We stoppen eerst bij het vissershutje met een rood dak. Gebouwd in het begin van de 20^e eeuw en gebruikt om visnetten in op te slaan. Nu een opvallende verschijning in deze prachtige omgeving.

Iets verderop staat ook nog een oude bunker uit de Tweede Wereldoorlog, een zogenoemde pillbox als afkorting van pillar box. Zo worden ze genoemd vanwege de gleuf in het raam, waarvan men vindt dat die op een brievenbus lijkt. Deze zijn ontworpen om Vickers machinegeweren in te zetten op de betonnen tafels aan de binnenkant.

Wanneer we verder fietsen stuiten we ook op een oude reddingsboothuis uit 1882. The Mary Stanford Lifeboat House kent echter een trieste geschiedenis wanneer op 15 november 1928, 17 crewleden omkomen. Sindsdien is het gebouw nooit meer gebruikt.

We fietsen door langs de kust en gaan ook een stukje landinwaarts over de kiezelstenen. Dat is prima te doen door de dikke banden op de fietsen. Hierdoor zien we het gebied op een andere manier. Het Rye Harbour Nature Reserve is een uitzonderlijk kust- en waterrijk landschap. Er leven meer dan 4.300 soorten planten en dieren, waaronder 300 die zeldzaam of bedreigd zijn. Helaas zien we weinig vogels, achteraf blijkt dat dit de slechtste periode is om vogels te gaan spotten. Toch genieten we van het uitzicht vanuit de vogelspothuisjes die we onderweg tegen komen. En van de enkele vogels die we wel zien, zoals een grote groep aalscholvers.

We fietsen terug langs de Rye Harbour Discovery Centre, die zo vroeg natuurlijk nog dicht is. We fietsen weer terug naar ons hotel (lange leve de e-bike heuvelop) voor een heerlijk ontbijtje met roerei en zalm. Een goede bodem om de trein te pakken naar Londen. Gelukkig kan dit via Ashford vanwaar een Highspeed trein rijdt van Southeastern Railway, zo zijn we snel in de hoofdstad waar onze vakantie nog even verder gaat.