Blog: 5 dagen in Edinburgh

Een mens kan niet zonder af en toe een portie Schotland. Na een aantal jaar niet te zijn geweest, werd het ook voor ons weer eens tijd voor de Schotse hoofdstad. Daarom boekte ik een trip om zo 5 dagen in Edinburgh door te brengen. Lees hier onze ervaring en tips voor het bezoek aan deze prachtige stad.

We hebben een vroege vlucht waardoor we om 7:40 landen op Edinburgh. Vanuit het vliegtuig heb ik de Forth Bridge en de stad al kunnen zien, dat belooft veel goeds. Vanaf het vliegveld pakken we bus 100 naar de stad (al is de tram ook mogelijk). Nadat we onze bagage hebben afgezet in het hotel gaan we de stad in.

Dag 1: Calton Hill & musea

We beginnen bij het treinstation Waverley, vanuit daar heb ik ooit al eens de Edinburgh wandelroute Calton Hill uitgezet. Deze lopen we vandaag, zodat ik hem up-to-date kan maken, maar vooral om te genieten. Calton Hill bezit namelijk een aantal prachtige monumenten in Griekse stijl. De meeste bezoekers van de heuvel komen echter voor het uitzicht. Vanaf hier kun je immers de gehele stad bekijken. Edinburgh Castle, Palace of Holyroodhouse en ook de bekende rode Forth Bridge.

Na de wandeling gaan we een hapje eten bij Guildford Arms, een prachtig oude pub. We dompelen ons gelijk in het Britse eten en kiezen voor een Steak & Ale pie. Dit geeft genoeg energie voor de middag.

The Scottish National Portrait Gallery

Een van Edinburgh’s mooiste (en gratis) musea is The Scottish National Portrait Gallery. Dit heeft niets met de portretten te maken die erin hangen, die ook zeker wel de moeite waard zijn. Maar we vergapen ons vooral aan al de prachtige schilderingen in de Great Hall. Op de muur staat een band (fries) met 155 sleutelfiguren, daarboven staan grote schilderingen van belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van Schotland. Nadat we hier uitgekeken zijn, bekijken we ook de andere kunstwerken van het museum; portretten van royals, muzikanten en politici.

Scottish National Gallery

Edinburgh kent vele gratis musea, zo ook de Scottish National Gallery. Het ligt in het hart van de stad, tussen de Old en New Town in. Helaas zijn ze bezig met grote renovatiewerkzaamheden, waardoor er maar een gedeelte van het museum toegankelijk is. De ruimte met Nederlandse en Vlaamse schilders uit 1590-1720 is wel te bezichtigen, met o.a. een Rembrandt van Rijn.

The Georgian House

Het laatste museum van vandaag is The Georgian House in Edinburgh’s New Town. Dit huis is het voorbeeld van het leven in de 18^e en 19^e eeuw in de Georgische periode. Verdeeld over vijf verdiepingen zien we het wel en wee van de familie Lamont. Naast de kamers is er ook een tentoonstelling van de schilder Henry Raeburn, één van de bekendste Schotse schilders. Hij schilderde namelijk ook ooit eens John Lamont, een van de eigenaren van dit huis. De Schotse architect Robert Adam ontwierp het huis, net als de vele huizen in de buurt. Het is een prachtig voorbeeld van de luxe woningen in die tijd.

New Town

Na de musea hebben we nog wat tijd om de rest van de New Town te bezichtigen. Keurige rijen met Georgische huizen met vaak prachtige deuren. Op iedere hoek is wel een standbeeld van iemand te vinden. We passeren o.a. het Albert Memorial, William Pitt The Younger en het Melville Monument. Bij dit laatste monument staat de melding dat er een nieuwe plaquette komt, met meer uitleg over het leven van Henry Dundas (1st Viscount Melville). Want hij werd in 1827 dan wel geëerd door dit beeld door Britse marineofficieren, maar hij werkte mee aan de slavenhandel en is dus zeker geen ‘held’.

St. Mary’s Catholic Cathedral

Tegen Calton Hill aan ligt St. Mary’s Catholic Cathedral, een rustige kerk uit 1814. De kathedraal bevat een mooie prosceniumboog en kleurrijke engelen die het dak ondersteunen.

Via de winkels gaan we richting The Auld Hundred. Dit gebouw was vroeger een missiehal, maar is in 1800 omgebouwd als pub. Hiermee is het één van de oudste pubs in deze straat en een prima plekje om te genieten van een hapje en drankje op onze eerste dag in Edinburgh.

Dag 2: Queensferry

Vandaag verlaten we Edinburgh alweer, voor een dagje dan. We pakken bus 43 en gaan naar Queensferry. Er gaat ook een trein, maar vanuit het hotel kunnen we met een dagkaartje voor 5,50 pond makkelijker met de bus. Queensferry ligt aan de Firth of Forth, de rivier die uitstroomt in de zee. Op deze plek gaan er maar liefst drie bruggen over het water, waaronder de bekende rode Forth Bridge voor treinen. Er vertrekken echter ook boten om de rivier te verkennen. Er zijn verschillende mogelijkheden, maar wij nemen de boot naar Inchcolm Island.

Wildlife

Tijdens de tocht naar het eiland krijgen we al veel informatie over Queensferry, de Forth Bridge en het eiland zelf. We worden zelfs getrakteerd op zeehonden die lekker liggen te zonnen. Wanneer we bij het eiland zijn en erom heen varen word ik enthousiast. Papegaaiduiker! In de verte zie ik de zwart/witte vogel met oranje snavel dobberen. Het is niet veel, maar ik ben blij. Er paren zo’n vijftig stelletjes op het eiland. Maar door al de broedende meeuwen op het eiland kun je ze daar niet zien, en is het dus een geluk als je ze treft op zee.

Inchcolm Abbey

We meren aan bij Inchcolm Island en we zijn een van de weinigen die uitstappen. Terwijl de boot terug vaart gaan wij het eilandje verkennen. Ik ben hier al eens eerder geweest, maar dat is lang geleden. Op het eiland staat Inchcolm Abbey uit de 12e eeuw. Koning Alexander I wilde in 1123 het Forth oversteken, maar het stormde te zwaar en hij moest hier onderdak vinden. Als dank hiervoor stichtte zijn broer koning David I dit klooster. De abdij is de best bewaarde groep kloostergebouwen in Schotland.

Inchcolm Island

Naast de abdij heeft het eiland ook nog veel overblijfselen uit de Eerste Wereldoorlog, zoals een tunnel en uitkijkpunt. Helaas kunnen we daar in deze periode (mei t/m augustus) niet bij door de broedende meeuwen. Ze verdedigen hun nest, waardoor een bezoekje aan de uiteindes van de eilanden op eigen risico zijn. Naast een aanval willen we ook gewoon de rust van de vogels niet verstoren, dus wij focussen ons vooral op de abdij.

Helaas laat het zonnetje waar de dag mee begon ons in de steek, en schuilen we het laatste half uur van ons bezoek in het mini-museumpje op het eiland.

Boottocht

Wanneer de boot terugkomt, is het nagenoeg droog. Hierdoor kan ik toch weer buiten gaan staan voor de weg terug. Dit wordt beloond met nog meer papegaaiduikers en zeehonden. Op de terugweg passeren we niet alleen de Forth Bridge, maar varen we ook onder de andere twee bruggen door. Hier krijgen we meer informatie over de oude Forth Road Bridge (1964) en de nieuwe The Queensferry Crossing (2017).

South Queensferry

We meren weer aan in South Queensferry, waar we (na een scone en warme chocomelk) nog even door het schattige dorpje lopen. Helaas is het Queensferry Museum tijdelijk gesloten vanwege werkzaamheden. We pakken de bus weer terug naar het centrum van Edinburgh.

Princes Street Gardens

We stappen uit bij de St. John’s Scottish Episcopal Church, die helaas dicht blijkt te zijn. Ook het naastgelegen The Parish Church of St Cuthbert is op dat moment gesloten voor toeristen. We besluiten dan maar de Princes Street Gardens te gaan bezichtigen, wat geen straf is. Vroeger was hier een meer, waar vooral veel troep in werd gedumpt. Nu is het een prachtige tuin waar je heerlijk kunt wandelen of van het zonnetje kan genieten (want die is weer terug!). De Ross Fountain met uitzicht op Edinburgh Castle is een bekend plaatje. Ook de Floral Clock zorgt altijd voor veel bekijks. Dit jaar staat de klok van bloemen in het teken van de Flying Scotsman trein.

We eindigen de avond in The Hanging Bat, een biercafé waar ze prima fish & chips serveren.  

Dag 3: Royal Mile

Ondanks dat het de belangrijkste trekpleister is van de stad, gaan wij vandaag pas naar de Royal Mile. We lopen eerst echter door The Meadows, een groot park ten zuiden van het centrum. Ook nemen we een kijkje bij Greyfriars Bobby, Edinburgh’s bekendste hondje, en Greyfriars Kirkyard. Hierna lopen we door naar, het nu al drukke, Castle Hill, het hoogste deel van de Royal Mile.

Camera Obscura & World of Illusions

De meesten beginnen bij het kasteel, wat voor de ochtend helemaal volgeboekt was. Wij beginnen daarom met Camera Obscura . Hier worden we voor de gek gehouden door afbeeldingen. We zien hier andere dingen dan dat we weten dat er echt is. Stilstaande afbeeldingen bewegen en gezichten blijven naar ons kijken waar we ook lopen. Een berglandschap is in een spiegel opeens een gezicht. En lichten laten we opeens veranderen met onze handen. En loop maar eens over een stilstaande brug terwijl alles om je heen draait, geloof me, dat gaat fout 🥴. En dan zijn we het spiegelpaleis nog niet eens ingeweest.

De originele Camera Obscura is ook nog altijd te zien, en er zijn regelmatig ‘shows’ waarin dit wonder uit 1853 getoond wordt. Men dacht toen dat het hekserij was, want films kende ze toen nog niet. Door middel van een spiegel en een gaatje in het plafond is de buitenwereld op een witte tafel te zien. Naast dit uitzicht kun je van het balkon zelf ook nog eens genieten van de prachtige vergezichten over de stad.

[Tip: In deze tijd kun je ook The Real Mary King’s Close bezoeken, wat hier vlak bij is]

Victoria Street

We moeten nog even wachten tot we het kasteel mogen bezoeken, dus gaan we wat rondwandelen, want dat kan heel goed in Edinburgh. We lopen door steegjes en door het fotogenieke Victoria Street. Deze straat kent twee lagen, kleurrijke winkelgevels en kinderkopjes. De perfecte combinaties voor de vele foto’s die toeristen dagelijks in deze straat maken.

Edinburgh Castle

Om twaalf uur mogen we dan Edinburgh Castle in. Het wemelt er van de toeristen, het is immers het drukste moment van de dag. Hier bezoeken we eerst de Argyle Battery, vanwaar we een mooi uitzicht over de stad hebben. Daarna gaan we een hapje eten in de lunchroom die het kasteel heeft. In het kasteel zijn ook een aantal musea, we bezoeken eerst de National War Museum.

One o’clock Gun

Hierna loopt het al tegen één uur en proberen we een goed plekje te zoeken voor de One o’clock Gun. Elke dag (behalve op zondag) lost een soldaat een schot van dit kanon. Zo kan iedereen (vooral de zeelui op de Firth of Forth) zijn klok er op gelijk zetten, handig in de tijd voor de horloges en mobiele telefoons. Nu vooral een toeristische trekpleister waar bezoekers voor blijven hangen. Lastig dus om in de laatste 10 minuten voor het schot nog een plekje te vinden. Uiteindelijk lukt het nog net, en stroomt het kasteel weer wat leger na de knal.

Nu we toch boven in het kasteel zijn bezoeken we gelijk alle highlights daar. Zo zijn de Schotse kroonjuwelen en Stone of Destiny hier te zien. De steen wordt gebruikt tijdens de kroning, ook nog tijdens die van Charles eerder dit jaar. Er is een korte rij om deze te bezichtigen, maar het loopt goed door. Hierna komen we automatisch in de Royal Palace. Want naast verdedigingswerk was het kasteel ook soms paleis.

We vermaken ons drie uur in het kasteel, waarin we alle musea en bezienswaardigheden hebben gezien. Een van de meest indrukwekkende gedeeltes van het kasteel is The Scottish National War Memorial. In deze hal worden alle slachtoffers van oorlogen herdacht.

Gladstone’s Land

Van het koninklijke paleis gaan we naar Gladstone’s Land, een gebouw uit 1501. In de 17^e eeuw kocht Thomas Gladstone het huis, en bouwde het uit naar voren. Gelukkig wist de National Trust dit juweeltje te redden van vernietiging in 1934. Het oude gedeelte kun je huren voor een kort verblijf, maar de uitbouw is te bezichtigen als museum. Wij worden rondgeleid over drie verdiepingen, die ieder tot een andere huurder behoorde. De eerste kamer (derde verdieping) is van Mary Wilson die hier woonde in 1911. Wat gelijk opvalt is het prachtig gedecoreerde plafond, wat door het hele huis te zien is.

De tweede kamer is die van William Dawson en Elizabeth Pillans, die er in 1766 een manufacturenzaak hadden. De gids laat alle geheime laatjes in het dressoir zien, want waar laat je anders al je geld? Dat wist de maker van deze meubels natuurlijk ook. Daar maakte hij misbruik van, wat niet goed voor hem afliep.

Het derde appartement (eerste verdieping) is van John Riddoch en Margaret Noble in 1632. Zij hadden een winkel en een taverne in de kelder (nu een tearoom). Hier staat een prachtig bed en zien we ook waar hun hulp sliep en kookte.

In de tearoom nemen we nog een heerlijke thee en wat lekkers, voordat we weer verder gaan over de Royal Mile.

St Giles’ Cathedral

Iets verder ligt St Giles’ Cathedral, een prachtige kathedraal die gratis te bezoeken is. Er zijn genoeg details te zien, zoals de glas-in-loodramen en beeldhouwwerken. Ook een handgeschreven en ondertekende kopie van The National Covenant is er te zien. Dit is een overeenkomst uit 1638, waarin ondertekenden zich verzetten tegen de voorgestelde hervormingen van de Church of Scotland door koning Charles I.

Een ander hoogtepunt in de kerk, de Thistle Chapel, is helaas dicht. Deze draait op vrijwilligers en is dus onregelmatig open. Bij de balie voor in de kathedraal kunnen ze wel vertellen wanneer deze wel open is. Wij bezoeken hem nog de laatste dag van ons bezoek aan Edinburgh.

Royal Mile

We lopen de Royal Mile verder af. In de Tron Kirk kun je tegenwoordig niet meer terecht om te bidden, maar voor lokaal gemaakte souvenirtjes. We bezoeken vele steegjes (closes en courts), waarin Bakehouse Close een bekende is voor Outlander liefhebbers. Jamie’s Printshop zat hier namelijk. Ook de andere twee Outlander locaties aan de Royal Mile hebben we natuurlijk niet overgeslagen. We sluiten onze wandeling af bij Palace of Holyroodhouse, waar het zonlicht het paleis prachtig verlicht.

Wanneer we naar het restaurant The Holyrood 9A lopen worden we nog getrakteerd op een doedelzakspeler bij Dynamic Earth.

Dag 4: Het paleis en Water of Leith Walkway

Waar we de dag ervoor eindigde, starten we vandaag. We lopen via Holyrood Park, waar ook het uitzichtpunt Arthur’s Seat zich in bevindt, naar het paleis. Wij lopen alleen langs de berg, waar we nog wel St. Margaret’s Well bekijken en St Anthony’s Chapel Ruins in de verte zien. Via Queen Mary’s Bath House lopen we naar het paleis.

Palace of Holyroodhouse

Dit is het officiële paleis van het Britse koninklijke huis in Schotland. Daarom is het ook wel eens dicht voor toeristen. Als Charles er is, zit hij niet te wachten op zoveel bezoek 😉. Met een audioguide worden we over het terrein geleid van Palace of Holyroodhouse. Het begon allemaal bij de abdij, die we later in de rondleiding krijgen te zien. Deze is in 1126 gebouwd in opdracht van koning David I. Op deze locatie zou hij namelijk gered zijn door een hert met een kruis in zijn gewei. Als dank liet hij de abdij bouwen. Het paleis begon als gasthuis in het begin van de 15^e eeuw. In 1501 opende echter een prachtig paleis zijn deuren. In de jaren erna is het nog wel uitgebreid, maar het idee van de vierkante binnenplaats is gebleven.

Mary, Queen of Scots

Tijdens de rondleiding zien we de prachtige kamers, wandtapijten en meubels. We zien ook de koninklijke verblijven van Mary, Queen of Scots. Hier was ze getuige was van de moord op David Rizzio, haar privésecretaris, op 9 maart 1566. Dat maakt indruk. Ook de andere kamers zijn de moeite waard.

De eerdergenoemde ruïne van de Holyrood Abbey zijn ze aan het renoveren, zodat het niet verder zal instorten. Maar het gedeelte wat wel nog staat laat zien hoe groot deze kerk ooit was. Ook de tuinen die in opdracht van Prins Albert zijn aangelegd zijn te bezichtigen. Gek idee dat Charles hier in de zomer misschien wel weer rondloopt.

National Galleries of Scotland: Modern Two

We pakken de bus richting westen van de stad. Hier lopen we langs St Mary’s Episcopal Cathedral uit 1879, maar ons doel is de National Galleries of Scotland Modern. Dit museum bestaat uit twee grote gebouwen, wij bezoeken Modern Two. Ondanks dat het een enorm museum is, is de expositie niet heel groot. We pakken wat te drinken en een scone voordat we verder gaan. We slaan Modern One over en gaan de Water of Leith Walkway lopen, deze loopt langs het kunstmuseum.

Water of Leith Walkway

Deze wandelroute volgt de rivier de Leith, die uitstroomt in de Forth bij het plaatsje Leith. De route begint al in Balerno en is in totaal ruim 20 kilometer. Wij beginnen over de helft en doen nog ongeveer 8 kilometer.

Dean Village

We komen prachtige plekken tegen, waar Dean Village waarschijnlijk één van de bekendste is. Dit plaatsje leefde vroeger van de vele molens die aangestuwd werden door de rivier de Leith. Zij maalden 800 jaar lang granen. Ze konden goed leven van de handel, al was het maar omdat de doorgaande route naar Edinburgh door het dorp liep. Dat veranderde toen in 1833 Dean Bridge werd geopend. Ook de grotere en modernere korenmolens in Leith namen een hoop handel weg. Het bedrijvige dorp werd een oase van rust. Tegenwoordig is het er weer druk vanwege alle toeristen die dit mooie plekje willen vastleggen.

Stockbridge

Wanneer we doorlopen langs de Water of Leith Walkway wordt het weer rustig. Dit terwijl het wel echt de moeite waard is, maar we zijn blij dat dit niet wordt overstroomd door toeristen. Al is de volgende wijk van Edinburgh die we tegenkomen, Stockbridge, ook steeds populairder aan het worden. We lopen door het pittoreske Circus Lane en via Stockbridge Market weer terug naar de wandelroute.

Royal Botanic Garden Edinburgh

Wanneer we een stuk hebben gelopen komen we bij de botanische tuinen van de stad. Deze zijn gratis te bezoeken en natuurlijk heerlijk om in het zonnetje te bezoeken. Er is een groot renovatieproject bezig waarbij de meer dan 5000 glazenplaten van de kassen worden vervangen. Deze zijn voorlopig dus ook gesloten. Er is gelukkig nog steeds veel ander moois te zien, zoals de groentetuin en de rotstuin. Vanuit hier kijken we op Edinburgh en zien we o.a. het kasteel in de verte.

Leith

Dan zetten we onze tocht naar Leith door. Het is een mooie en rustige route, met veel groen en natuurlijk altijd de rivier aan onze zijde. Eenmaal in Leith aangekomen ploffen we neer op het terrasje. Een biertje en Irn Bru hebben we wel verdient. Proost.

We lopen naar de Albert Dock Basin waar we een aantal grote schepen zien. In Leith is ook The Royal Yacht Britannia, deze hebben we echter al eens bezocht (en is inmiddels ook dicht) dus slaan we vandaag over.

Tram

Hierna pakken we de tram terug naar het centrum. De tramlijn is net die maand geopend van Edinburgh tot Newhaven, net ten westen van Leith. Dat betekent dat je van Newhaven tot aan het vliegveld, via het centrum van Edinburgh, kan reizen met de tram. De tram reed tot 1956 ook al, maar nu is het vervoersmiddel dus weer helemaal terug.

In Edinburgh eten we bij Toro Latino Steakhouse, waarna we onze voeten wat rust gunnen.

Dag 5: Royal Mile, de gratis musea

Vandaag is helaas alweer onze laatste dag. Helaas begint de dag met regen, maar gelukkig staan vandaag de musea op de planning. We lopen met een kleine omweg via McEwan Hall (die we helaas alleen van buiten zien) en Vennel richting het Museum of Scotland. Vanaf het steegje Vennel heb je een prachtig uitzicht op het kasteel, zelfs met regen.

Museum of Scotland

We zijn alweer een aantal dagen in Schotland en leren altijd graag meer bij over het land. Waar kun je dat beter doen dan in het Museum of Scotland? Het museum is zo groot dat we er ons de hele dag zouden kunnen vermaken. Hier leren we meer over de grote sportmannen die het land kent, de rijke tradities en gruwelijke geschiedenis. Maar ook over architectuur, wetenschap en ontwikkelaars. In de twee uur dat we er ons vertoeven hebben we slechts een gedeelte van het immense museum gezien. Het dakterras konden we echter niet overslaan. Ook hier heb je weer een geweldig uitzicht over de stad, vooral het kasteel.

Writers’ Museum

Aan de Royal Mile ligt in Makars’ Court het gratis Writers’ Museum. Dit is een ode aan de beroemde Schotse schrijvers Robert Burns, Sir Walter Scott and Robert Louis Stevenson. Er liggen boeken, manuscripten, portretten en persoonlijke voorwerpen die ooit van de heren waren. Dit alles zien we in een prachtig 17e-eeuws pand.

Voor de lunch pakken we een pub in een van de zijstraten van de Royal Mile.

Museum of Edinburgh

In de afgelopen vijf dagen hebben we al veel geleerd over de stad en zijn geschiedenis. Er is echter altijd meer, daarom lopen we na de lunch door naar het Museum of Edinburgh. Hier zien we zilverwerk, maquettes van het oude Edinburgh, Greyfriars Bobby en lokaal glaswerk in een 16e-eeuws pand.

The People’s Story Museum

Tegenover het Museum of Edinburgh zit The People’s Story. Hier wordt dan weer het verhaal van de bewoners van Edinburgh vertelt. Waar het Museum of Edinburgh vooral ingaat op de producten en de grote verhaallijnen van de stad, gaat dit museum meer over de mensen achter de producten. Over de harde werkers, arm en rijk. Hoe zag hun leven eruit, wat deden ze in hun vrije tijd?

Museum of Childhood

We hebben nog wat tijd over voor nog een museum, we lopen de Royal Mile weer omhoog naar het Museum of Childhood. Helaas is er een gedeelte van het museum gesloten, maar er zijn nog een aantal verdiepingen wel te bezoeken. In het museum is speelgoed van vroeger en nu te zien, maar gaat het ook over andere kanten van het kind zijn. Zo zien we een schoollokaaltje en een huiselijk tafereel.

St Giles’ Cathedral, Thistle Chapel

Om onze 5 dagen in Edinburgh af te sluiten gaan we nog eens terug naar St Giles’ Cathedral. De Thistle Chapel zou nu wel open moeten zijn en dat klopt. We krijgen er zeker geen spijt van dat we terug zijn gelopen. Het is een prachtige kapel met heel veel details, waaronder een prachtig wervelplafond. Ook zijn hier drie engelen te vinden die doedelzak spelen. Er zijn sowieso heel veel engelen te zien, in steen en hout. Al deze engelen lijken op elkaar, een nicht van de maker stond model. De enthousiaste vrijwilliger weet te vertellen dat al deze engelen in slechts 14 maanden zijn gemaakt door twee man. Indrukwekkend.

Nu is het helaas tijd om de koffer te halen en mijn trip naar Edinburgh af te sluiten. Als we naar het vliegtuig lopen huilt de Schotse lucht mee. Wees gerust, we komen terug!

Meer informatie

Lees hier meer over Edinburgh of Schotland.